مطالعه مروری حذف کادمیوم و روی درمحلول آبی با استفاده از بیومس قارچی

آلودگی با فلزات سنگین یکی از مهمترین مشکلات زیست محیطی است که زندگی انسان و سایر موجودات را تهدید می-کند. روشهای شیمیایی که در تصفیه پساب صنعتی به طور خاص در حذف فلزات سنگین استفاده شدهاند بسیار گران وپر هزینه هستند و تولید پسماند می کند. برای حذف آلودگی های فلزی، استفاده از جاذب های با پایه بیولوژیکی در مقایسهبا سایر روشها به دلیل بازده و سرعت جذب بالا و نیز اقتصادی بودن بسیار مورد توجه است. میکروارگانیسم ها نقش مهمیدر جذب فلزات سنگین آلاینده فاضلاب دارند و در سالهای اخیر استفاده از جذب بیولوژیک به عنوان یک روش متداولبرای حذف فلزات سنگین از فاضلاب بسیار موردتوجه بوده است. در این مطالعات، جذب یون های کادمیم و روی به وسیلهقارچ آسپرژیلوس نیجر تحت تاثیر متغیرهای pH اولیه محلول، غلظت اولیه یون های فلزی و مقدار بیومس این فلزات مورد بررسی قرارگرفت که نتایج حاصل شده نشان داد شرایط بهینه pH برای حداکثر حذف روی و کادمیوم از محلول آبی به ترتیب 4/5 و 5/5 و غلظت یون های فلزی برای هردو فلز15ppm بود. از دیگر تاثیرات مهم مشاهده شده در نتایج مطالعات، افزایش ظرفیت جذب با افزایش غلظت اولیه و افزایش درصد جذب با افزایش غلظت بیومس استفاده شده بود. لازم به ذکراست افزایش درصد جذب پس از رسیدن غلظت بیومس به یک مقدار مشخص متوقف می گردد. طبق داده های حاصل ازمطالعات ناپیوسته حداکثر ظرفیت جذب بیومس برای یون های کادمیوم و روی به ترتیب 84 % و 79 % بود. براساس اینمطالعات بیومس آسپرژیلوس نیجرجاذبی مناسب برای بازیافت یون های فلزات سنگین از فاضلاب کارخانه ها است. هدف ازمطالعه حاضر مروری برمطالعات گذشته در زمینه حذف فلزات سنگین کادمیوم و روی توسط جرم های بیولوژیکی قارچیمی باشد تا بدین ترتیب بتوان با داشتن اطلاعات منسجم بادیدی گستردهتر نسبت به انتخاب روشی مناسب و کارا در جهتحذف فلزات سنگین اقدام نمود.

کلیدواژه ها:

فلزات سنگین ، محلول آبی ، کادمیوم ، قارچ ، روی