درخت کهور مقاوم به کم‌ آبی و خشکسالی و نقش میوه آن در پرواربندی گوسفند

در این آزمایش تعداد 64 رأس گوسفند نر عربی 5-4 ماهه با میانگین وزنی 42/3∓22/23 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تیمار و 4 بلوک (هر بلوک 4 رأس گوسفند) به مدت 90 پروار گردیدند. بخش علوفه‌ای جیره در گروههای مختلف آزمایشی یکسان بوده و در بخش کنسانتره‌ای جیره در گروههای آزمایشی به نسبت‌های 0، 15، 30 و 45 درصد از غلاف کهور استفاده گردید. هر 15 روز یکبار بره‌ها توزین و وزن غذای مصرفی روزانه ثبت می‌گردید. پس از پایان دوره پرواربندی، وزن بره‌ها تعیین و سپس کشتار و تجزیه لاشه انجام گردید و راندمان لاشه و درصد گوشت، چربی و استخوان به لاشه سرد تعیین گردید. پروتئین خام، الیاف خام غلاف کهور به ترتیب 07/13، 47/22 درصد بود. وزن اولیه، وزن نهائی، افزایش وزن کل دوره، میانگین ماده خشک مصرفی دوره و راندمان غذائی بین گروه‌های آزمایشی اختلاف معنی‌داری مشاهده نگردید (05/0> P). افزایش وزن بره‌ها در طی دورۀ پروار در گروههای آزمایشی به ترتیب 99/15، 29/16، 75/16 و 86/16 کیلوگرم و ضریب تبدیل غذایی به ترتیب 25/6، 56/6، 73/6 و 31/6 به دست آمد. همچنین وزن زنده موقع کشتار، وزن لاشه گرم و سرد، راندمان لاشه، درصد گوشت لاشه، درصد چربی و درصد استخوان لاشه بین تیمار شاهد و سایر گروههای آزمایشی تفاوت معنی‌داری مشاهده نگردید (05/0 > P). نتایج به دست آمده از وزن لاشه گرم بره‌ها در گروهای آزمایشی به ترتیب 68/19، 41/19، 79/46 و 45/46 درصد بود. بطور کلی نتایج به دست آمده از این آزمایش نشان می‌دهد که تا 45 درصد از کنسانتره را می‌توان از غلاف کهور استفاده نمود بدون اینکه در افزایش وزن و روند رشد گوسفند پرواری کاهش معنی‌داری مشاهده گردد.