بررسی عقد شانسی در فقه و قانون مدنی ایران

عقد عبارت است از اینکه یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگر تعهد بر امری نمایند و مورد قبول آنها باشددرقانون مدنی ایران که عموما ازفقه امامیه گرفته شده است درقسمت دوم آن ازعقود و معاملات و الزامات نامبرده شده است پس ازتعریف عقد درباب اول و الزامات خارج از قرارداد در باب دوم، در باب سوم عنوان عقود معین مصادیقی ازاین عقود معین و تعاریف و شرایط گوناگون آن را توضیح داده است و درماده 654عقودی را بیان می کند که بخشی ازیک عقود کلی هستند که اساسا درفقه باطل شناخته شده است این عقد همان عقد شانسی یا احتمالی است که برگرفته شده از قانون فرانسه است. با توجه به مطالعات انجام شده نتایج نشان داد که قانون مدنی ایران از فقه گرفته شده است و به فقه هم که از دین است و در دین هم به تلاش و کوشش افراد زیاد توجه شده و حتی آیه ای هم در مورد اینکه انسان در سختی است و باید تلاش کند (ان الا نسان تبرا و ان لست لا انسان الا ما و سعی ) و چون در این عقد نتیجه اش بیشتر به تصادف و شانس استوار است پس عموما و اساسا باید باید باطل باشد ولی به دلیل شبهات و اینکه در بعضی از موارد به دلایل گوناگونی این عقد را درست دانسته اند مانند عقد بیمه به دلیل عقلی و امنیت اجتماعی و گرو بندی در مسابقه اسب سواری و تیر اندازی و شمشیر زنی به دلیل روایات معتبری که در این خصوص به دلیل منفعت جنگی و دفاعی که در آنها است این موارد را صحیح اعلام کرده است .

کلیدواژه ها:

عقدشانسی ، عقداحتمالی ، عقدبیمه ، قمار