بررسی اثرpH دوز جاذب و غلظت اولیه در حذف ید از محلول آبی با استفاده از کیتوزان

ید یک عنصر غیر فلزی طبیعی گروه هفتم جدول تناوبی است. در طبیعت به عنوان یک آنیون تک ظرفیتی (یدید) در آب دریا و در ترکیبات مولکولی مختلف به عنوان مثال، یدید یا ترکیبات یددار آلی پیچیده تر وجود دارد. استفاده اصلی آن در مواد کنتراست اشعه ایکس، تولید مواد شیمیایی مختلف، یدوفورها، زیست کش ها و علف کش ها، داروها، نایلون، مکمل های تغذیه حیوانی و تغذیه انسان است، کمبود ید در منابع آب، مشکلات بهداشتی متعددی را ایجاد می کند. و در معرض سطوح بالای ید به صورت رادیواکتیو یا غیر رادیواکتیو می تواند آسیب ببیند که اثرات آن در بخش های مختلف بدن از جمله؛ پوست ریه و اندام های تناسلی خود را نشان می دهد و در بدن موجودات تاثیرات ضد بیولوژیکی دارد.هدف از این پژوهش بررسی حذف ید از نمونه آبی است بنابراین از جاذب کیتوزان استفاده شد، فرایند جذب بصورت ناپیوسته، در شرایط آزمایشگاهی و با بررسی اثر پارامتر هایی مانند، pH، دوز جاذب و غلظت اولیه یدید بر روی جذب ید بررسی شد. نتایج نشان داد که جذب یدید با افزایش دوز جاذب افزایش می یابد. بهترین عملکردحذف یدید در غلظت اولیه یدید mg.l -110، pH 6 و دوز جاذب g4/0 حاصل گردید. بررسی روابط ایزوترم و سینتیک نشان داد داده ها ی تجربی با ضریب 6722/0R2 = با مدل لانگموییر و با ضریب 99/0 R2 = با مدل شبه درجه دوم برازش بیشتری دارد. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش می توان از کیتوزان به عنوان یک جاذب ازان قیمت و مناسب برای حذف یدید از محلول های آبی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

ید ، نانوکیتوزان ، ایزوترم ، سینتیک