حقوق محیط زیست در پرتو حقوق اساسی

شاید بتوان محیط زیست را کل منابع طبیعی تجدید شونده شامل جنگلها، مراتع، منابع آبی و... تعریف کرد که شامل طیف وسیع و گستردهای از تعاریف تخصصی مربوط به این حوزه است. هر گاه ما از محیطزیست صحبت میکنیم، در واقع تاثیرات آن بر نوع بشر را در نظر داریم، همین ابهام در تعریف است که در تفسیر ماهوی مربوط به معنای قانونی محیطزیست اشکالاتی به وجود آورده؛ چراکه هیچ متن حقوقی، محیطزیست را بهصورت جامع و مانع تعریف نکرده است. قوانین موجود، تعریفی از آن ارایه ندادهاند. بلکه در همه تعاریف، تنها سه از عنصر طبیعت، منابع طبیعی، شهر و مناظر سخن گفته شده است و حقوق و تکالیف شهروندان، پیرامون این محورها بیان شده است. به عنوان نمونه، میتوان به برخی از قوانین و مقررات موضوعه مانند قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست قانون حفاظت و بهرهبرداری از جنگلها و مراتع کشور قانون شکار و صید قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا قانون شهرداری و.... اشاره کرد امروزه حق بر محیط زیست در حقوق عمومی داخلیدر قالب قوانین اساسی ،آرای دادگاهها و رویه های اداری شناسایی و تضمین شده است این شناسایی مرهون تحول هنجارین این حق در حقوق عمومی داخلی است حمایت از محیطزیست انسان و بهبود آن موضوع مهمی است که بر رفاه افراد و توسعه اقتصادی در سراسر جهان اثر میگذارد. این آرزوی مبرم همه افراد سراسر دنیا و وظیفه همه دولتها است. بسیاری از مسایل محیطزیست، در کشورهای در حال رشد از کمی توسعه ناشی میشود میلیونها تن از افراد بشر به زندگی در سطوحی پایینتر از آنچه که شایسته زندگی یک انسان است و محرومیت از غذای کافی و لباس، مسکن، آموزش، سلامتی و بهداشت، ادامه میدهند. بنابراین کشورهای در حال رشد باید با در نظر گرفتن اولویتهای خود و نیاز به محافظت و بهبود محیطزیست ،تلاشهای خود را به طرف توسعه معطوف سازند .این تحقیق در صدد بررسی حقوق محیط زیست در پرتو حقوق اساسی خواهد پرداخت.

کلیدواژه ها:

حاکمیت ، محیط زیست ، آلودگی ، حقوق اساسی