تاثیر خودارزشیابی های محوری و انگیزش شغلی بر عملکرد شغلی مدیران مقطع ابتدایی ناحیه 2 شهر اهواز، با توجه به نقش واسطه ای موانع سازمانی

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر خود ارزشیابی های محوری و انگیزش شغلی بر عملکرد شغلی مدیران مقطع ابتدایی ناحیه 2 شهر اهواز، با توجه به نقش واسطه ای موانع سازمانی به مرحله اجرا در آمد. به همین منظور، از بین کلیه مدیران مقطع ابتدایی آموزش و پرورش ناحیه 2 شهر اهواز که تعداد آن ها 150 نفر بود، نمونه ای به تعداد 108 نفربا استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های خودارزشیابی های محوری(جاج، ارز، بونو و ثورسن، 2003 )، انگیزش شغلی(رابینسون، 2004 )، موانع سازمانی (اسپکتر و جکس، 1998 ) و خودارزشیابی عملکرد (پاترسون، 1992 ) بوده است. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری SEM و با استفاده از نرم افزارهای SPSS ویراست 18 و AMOS ویراست 18 انجام گرفت. جهت آزمون اثرهای واسطه ای در الگوی پیشنهادی از روش بوت استراپ استفاده شد. یافته ها حاکی از برازش خوب الگوی پیشنهادی با داده ها بودند. نتایج، همچنین نشان دادند که چنان چه مدیران از خودارزشیابی های محوری و انگیزش شغلی بالایی برخوردار باشند؛ موانع سازمانی کمتری را در محیط کار ادراک میکنند و در نتیجه عملکرد شغلی مطلوبی را به دنبال خواهد داشت.