بکارگیری برنامه ریزی صفر و یکت برای حل یکتا مسیله حمل و نقل واقعی

این مقاله به تحلیل و طراحی سیستم برنامه ریزی حمل و نقل هفتگی اساتید یکی از موسسات آموزش عالی با رویکرد علم مدیریت (تحقیق در عملیات) می پردازد. با توجه به محدود بودن تعداد وسایل حمل و نقل و همچنین ظریفت آنها و نیز با توجه به پراکندگی مکان فیزیکی اساتید و رانندگان در سطح شهر میبایست تعیین نماییم که کدام راننده، در کدام روز، کدام یک از اساتید را بیاورد و یا بازگرداند بطوری که کلیه سرویسهای رفت و آمد مورد نیاز موسسه مطابق با برنامه آموزشی آن انجام شود و در عین حال، مجموع هزینههای حمل و نقل حداقل ممکن باشد. این سیستم پس از تحلیل و طراحی بطور عملی به مورد اجرا در آمد. نتایج حاصل از آن، بسیار جالب و مثمرثمر واقع گردید. با توجه به شرایط خاص این مسیله مدل ریاضی از قبل طراحی شدهای که بتواند پاسخگوی شرایط خاص این سیستم باشد یافت نشد. بنابراین مدل ریاضی ارایه شده در این مقاله در حقیقت میتواند به عنوان نقطه آغازین این مسیله، قلمداد گردد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی حمل و نقلی ، رویکرد علم مدیریت ، مدلسازی ریاضی ، برنامهریزی صفر و یک به تحقیق در عملیات