بررسی اعتبار موالات بین ایجاب و قبول در عقود از منظر فقهی وحقوقی

یکی از نیازهای روزمره بشر انعقاد عقد و قرارداد است که با توسعه بخشهای مختلف، روز به روز به این نیازافزوده میشود. عقود شرعی مانند خرید و فروش و نکاح دارای دو جزء ایجاب و قبول هستند، به این معنا که اعلام رضایت هر دو طرف با صیغهای خاص برای ایجاد این عقدها لازم است.برخی فقیهان رعایت توالی و موالات بین اجزارا لازم دانستهاند. توالی در لغت به معنی پی در پی بودن و پشت سر هم قرار داشتن است. توالی یا موالات بین ایجاب و قبول نیز از معنی لغوی دور نیست زیرا پس از اعلام ایجاب از ناحیه یک طرف باید قبولی که از ناحیه طرف دیگراعلام میشود با زمان ایجاب فاصله چندانی نداشته باشد که عرفا آن را مربوط به ایجاب بدانند. در مورد اعتبار یا عدم اعتبار موالات در عقود میان فقها اختلاف نظر وجود دارد. برخی قایل به اعتبار موالات در عقود هستند و برخی قایل به عدم اعتبار موالات در عقود هستند. از آنجایی که در این رابطه، کتاب یا مقاله مستقلی که به طور مستدل و جامعبه بیان آرا پرداخته باشد کمتر به چشم میخورد بنابراین نوشتار حاضر به بیان و نقد و بررسی آراء فقها در مورد اعتبار یا عدم اعتبار موالات در عقود پرداخته است.