ارزیابی روش های محاسبه منحنی دبی اشل در رودخانه های با فرم بستر ریپل

منحنی دبی-اشل در انجام مطالعات هیدرولیکی رودخانه ها حایز اهمیت ویژه است. در رودخانه هایی که بستر ماسه ای دارند، فرم بستر تشکیل شده و این امر در منحنی دبی-اشل اثر تعیین کنندهای دارد. در این تحقیق اثر دو نوع ریپل روی منحنی دبی-اشل در فلوم آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشات در آزمایشگاه هیدرولیک دانشگاه شهر کرد انجام شد. محاسبات مربوطه به روش های مختلف نظیر اینشتین-بارباروسا، شن و وایت و همکاران انجام شد تا دقت این روشها مورد ارزیابی قرار گیرد. در این مطالعه از دو نوع فرم بستر ریپل موازی و پولکی استفاده شد. نتایج حاصل از محاسبه پارامترهای آماری نظیر ریشه دوم میانگین مربعات خطا RMSE متوسط درصد خطا در هر یک از روش ها نشان داد که روش شن با کمترین میزان RMSE درصد خطا همراه است. بنابراین این روش منحنی دبی-اشل را با دقت بیشتری نسبت به سایر روش ها برآورد می کند. ضمنا در حالتی که شکل بستر به صورت ریپل موازی و پولکی است، ضریب همبستگی به ترتیب حدودا 0/87 و 0/43 بدست آمد. این موارد نشان می دهد روش شن در حالت شکل بستر موازی، دارای دقت بیشتری نسبت به حالت پولکی است

کلیدواژه ها:

رودخانه های آبرفتی ، ریپل پولکی ، ریپل موازی ، شکل بستر