اثر زمان کاربرد علف کش های دو منظوره بر کنترل علف های هرز و عملکرد دانه گندم در شرایط اقلیمی شوشتر

این آزمایش به منظور بررسی اثر زمان کاربرد برخی علف کش های دو منظوره بر کنترل علف های هرز، عملکرد و اجزای عملکرد گندم رقم چمران، در سال زراعی 89-1388 در شهرستان شوشتر به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل نوع علفکش و فاکتور دوم، زمان های مختلف کاربرد علفکش براساس مراحل فنولوژیکی گندم (ابتدای پنجه زنی و ابتدای ساقه رفتن) بودند. نتایج آزمایش نشان داد، اثر نوع و زمان مصرف علفکش بر تعداد علف های هرز در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. بیشترین و کمترین عملکرد دانه گندم به ترتیب به علف کش های توتال (سولفوسولفورن+مت سولفورون) و شوالیه (مزوسولفورون+یودوسولفورون) اختصاص یافت. کاربرد علف کش ها در ابتدای پنجه زنی نتایج مطلوب تری در مقایسه با زمان کابرد آنها در ابتدای ساقه رفتن داشت. مصرف علف کش ها در مرحله پنجه زنی، میانگین عملکرد دانه را نسبت به تیمار ساقه رفتن 10 درصد افزایش داد. به طور کلی، کاربرد علف کش توتال در ابتدای پنجه زنی ضمن کاهش تعداد علف های هرز در مقایسه با سایر تیمارها، باعث افزایش معنی دار عملکرد و اجزای عملکرد دانه گندم شد.

کلیدواژه ها:

زمان مصرف ، علفکش ، علف های هرز گندم