بهینهسازی عملکرد مشترک فولاد و بتن در افزایش ظرفیت باربری المانهای مختلط تحت خمش با استفاده از الگوریتم ژنتیک

در راستای گرایش صنعت ساختمان به سمت احداث سازههایی با دهانههای بزرگ همراه با سیستم سقف سبکتر و با ضریب اطمینان بالا در مقایسه با سایر سیستمهای سازهای، سقف مرکب با عرشهی فولادی موردتوجه قرارگرفته است. توجیه اقتصادی این طرح در ترکیب فولاد و بتن و قرارگیری آنها در محل مناسب به لحاظ نوع رفتار و قابلیتهای این مصالح میباشد. عملکرد مناسب این سیستم تا حد زیادی به میزان انتقال برش بین فولاد و بتن بستگی دارد، که انتقال برش نیز به چند عامل وابسته است. استفاده از برشگیرهای انتهایی و ایجاد آج و انواع زایدهها میتواند به افزایش درگیری بین فولاد و بتن منجر شود که تاثیر مثبتی بر رفتار دال دارد. بیشترین عامل خرابی و شکست در این نوع دال، جداشدگی و لغزش طولی بین دو ماده می باشد. در این مطالعه به بررسی سقف عرشهی فولادی از جنبههای طراحی، محاسبات، با استناد به نتایج حاصله از شرایط اعمالی بر مدل سازهای توسط نرمافزارهای به روز طراحی به دنبال بهینه نمودن عملکرد مشترک فولاد و بتن در افزایش ظرفیت باربری المانهای مختلط تحت خمش به کمک تولباکس الگوریتم ژنتیک در نرمافزار متلب میباشیم.

کلیدواژه ها:

عرشهی فولادی ، دال بتنی ، برشگیر ، تیر مختلط ، الگوریتم ژنتیک