ارزیابی و تحلیل وضعیت ایمنی در پارکهای شهری نمونه موردی: پارک کوهسنگی و پارک بسیج شهر مشهد

اهداف: رشد و توسعه روزافزون شهرها، عوارض مدرنیسم و زندگی شهرنشینی ، توسعه هرچه بیشتر فضای سبز و پارکها را که در بهبود شرایط و کیفیت زندگی شهروندان و آرامش و لذت آنها نقش موثری دارد، ضرورت می بخشد، ولی این فضاهای شهری درصورتی که نتوانند ایمنی شهروندان را تامین کنند، میتوانند سلا مت تمامی شهروندان بهویژه کودکان و کهنسالان را تهدید کنند. با توجه به اینکه تحقق ایمنی در زیربخش های مختلف پارک تاثیر مستقیمی بر میزان استفاده شهروندان و رضایت آنان از پارک خواهد داشت، در این مقاله به بررسی وضعیت ایمنی پارکهای شهری در شهر مشهد براساس شاخصهای احساس ایمنی، ایمنی بهداشتی، ایمنی فیزیکی، ایمنی روشنا یی و دسترسی فیزیکی پرداخته شده است. روش: جامعه تحقیق، دو پارک در شهر مشهد یکی در منطقه توسعهیافته تر شهر (پارک کوهسنگی در منطقه هشت شهرداری مشهد) و دیگری در منطقه کمتر توسعه یافته شهر (پارک بسیج در منطقه چهار شهرداری) است که از طریق تعیین جامع ه آماری از روش و تکمیل پرسش کوکران نامه (در سطح 200 نمونه) به جمعآوری اطلاعات و تحلیل آن پرداخته شده است. یافتهها/ نتایج: نتایج تحقق نشان میدهد که وضعیت ایمنی در پارکهای واقع در مناطق توسعهیافته شهر مشهد در مقایسه با مناطق کمتر توسعه یافته ، از وضعی ت مناسب تر ی برخوردار است و کاربران پارک کوهسنگی شهر مشهد، بسیار بیشتر از کاربران بوستان بسیج احساس ایمنی میکنند. نتیجهگیری: در مطالعات ریز از وضعی ت احساس ایمنی شهروندان پارک کوهسنگی مشخص شد که شاخص مورد نظر در حد بالاتر از متوسط یا مطلوب قرار دارد، در حال یکه میزان این شاخص در پارک بسیج کمتر از حد متوسط است.

کلیدواژه ها:

پارک ، شاخص ایمنی ، پارک کوهسنگی ، پارک بوستان بسیج ، شهر مشهد