بررسی طرح تغذیه مصنوعی حوضچه ای دشت امامزاده جعفر گچساران با نگرشی بر معیارهای طراحی بهینه

طراحی بهینه تأسیسات تغذیه مصنوعی آبهای زیرزمینی به روش حوضچه ای از جمله مسائلی است که می تواند نقش بسزایی در حصول نتایج مطلوب ایفا نماید. از جمله عوامل مهم و مؤثر بر تغذیه که در طراحی بایستی مورد توجه قرار گیرند، می توان به نفوذپذیری بستر تغذیه، دبی و حجم آب ورودی به حوضچه های تغذیه، مساحت اختصاص داده شده برای حوضچه ها، ابعاد حوضچه ها (شامل طول و عرض، ارتفاع آب و سطح)، شکل حوضچه ها (از نقطه نظر پلان و سطح مقطع) و شیب جوانب حوضچه ها اشاره نمود. در این تحقیق طرح تغذیه مصنوعی دشت امامزاده جعفر گچساران (شامل یک بند انحرافی، کانالهای انتقال و انحراف و پنج حوضچه تغذیه) به عنوان مطالعه موردی در نظر گرفته شده و هر کدام از عوامل مذکور مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور ضمن انجام مطالعات هواشناسی و هیدرولوژیکی منطقه طرح با اتخاذ روشهای مناسب در برآورد پارامترهای مورد نیاز، از معیارهای طراحی موجود نیز برای ارزیابی تأسیسات تغذیه مصنوعی طرح مذکور استفاده شده است. نتایج بررسیهای انجام شده نشان می دهد که پارامترهای طراحی مربوط به مطالعات هیدرولوژیکی انجام شده در طراحی طرح موجود از قبیل هیدروگرافهای سیل با دوره های بازگشت مختلف، از نظر صحت در حد متوسط بوده و ابعاد و مشخصات منظور شده در طراحی حوضچه های تغذیه با توجه به معیارهای موجود برای طراحی بهینه، در حد متوسط تا خوب ارزیابی می گردد.

کلیدواژه ها:

تغذیه مصنوعی ، حوضچه های تغذیه ، سرعت نفوذ ، طراحی بهینه