ارزیابی شاخص های رقابت در کشت مخلوط گندم (Triticum aestivum) و نخود زراعی (Cicer arietinum) تحت تاثیر نیتروژن

به منظور بررسی شاخص های رقابت کشت مخلوط گندم (Triticum aestivum L.) و نخود زراعی (Cicer arietinum L.) تحت تاثیر نیتروژن ، آزمایشی در سال زراعی 89-1388 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار به اجرا در آمد. عامل الگوی کاشت در 4 سطح شامل کشت خالص گندم (W)، کشت مخلوط 2 ردیف گندم و 1 ردیف نخود (W2C1)، کشت مخلوط 1 ردیف گندم و 2 ردیف نخود (W1C2) و کشت خالص نخود (C) و عامل نیتروژن در پنج سطح شامل 0، 25، 50، 75 و 100 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار بود. نتایج نشان داد که حداکثر عملکرد دانه و عملکرد معادل گندم از کشت خالص گندم بدست آمد. در تیمار کشت مخلوط دو ردیف گندم و یک ردیف نخود و یک ردیف گندم و دو ردیف نخود نسبت برابری زمین به ترتیب 0/87 و 0/71 بود که کمتر از کشت خالص دو گیاه بود. ضریب نسبی تراکم گندم در تیمار کشت مخلوط دو ردیف گندم و یک ردیف نخود و تیمار کشت مخلوط یک ردیف گندم و دو ردیف نخود به ترتیب 1/93 و 1/73 و نخود به ترتیب 0/15 و 0/17 بود. در هر دو کشت مخلوط گیاه گندم غالب و گیاه نخود مغلوب بود. نسبت رقابتی در تیمار کشت مخلوط دو ردیف گندم و یک ردیف نخود بیشتر از یک ردیف گندم و دو ردیف نخود بود. کاهش عملکرد واقعی و سودمندی کشت مخلوط در گندم مثبت و در نخود منفی بود. کشت مخلوط گندم و نخود باعث کاهش عملکرد واقعی و سودمندی کشت مخلوط شد.

کلیدواژه ها:

عملکرد دانه ، کشت مخلوط ، غالبیت ، نسبت برابری زمین ، نسبت رقابتی