تاثیرترکیب سهامداری بر شاخص های اقتصادی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

بسیاری از اقتصاددانان معتقدند که هریک از انواع مالکیت می تواند برشاخص های اقتصادی تاثیرگذار باشد. تعیین نوع ساختار مالکیت وترکیب سهامداران شرکت ، یک ابزار کنترلی واعمال حاکمیت در شرکتهاست ، الگوهای ساختار مالکیت که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است شامل سه گروه مالکیت نهادی ، مالکیت مدیریتی و مالکیت خصوصی است . رشد اقتصادی افزایش تولید یا درآمد سرانه ملی است ، اگر تولید کالاها یا خدمات در کشور افزایش یابد می توان گفت که رشد اقتصادی اتفاق افتاده است . سهام در اختیار سهامداران نهادی و دولت از بخشهای اصلی مالکیت بیرونی شرکتها تلقی میشود. مالکیت مدیریتی درصد سهام در اختیار مدیران و کارکنان در نظر گرفته می شود و مالکیت خصوصی نیز حقوق اقلیت و بقیه سهامداران می باشند . به منظور بررسی فرضیه ها ، از درصد سرانه تولید ناخالص داخلی که برای ارزیابی رشد اقتصادی و حجم معاملات که برای ارزیابی رشد بازار سهام بکار رفته است بعنوان متغیر وابسته استفاده شده است .نتایج تحقیق نشان می دهد که رابطه بین مالکیت نهادی و مالکیت خصوصی با رشد بازار سهام و رشد اقتصادی معنی دار و مثبت است . و همچنین بین مالکیت مدیریتی و رشد بازار سهام رابطه معنی دار و منفی بوده و بین مالکیت مدیریتی و رشد اقتصادی رابطه ای وجود ندارد .

کلیدواژه ها:

ترکیب سهامداری ، رشد اقتصادی ، مالکیت نهادی