ارزیابی اثر تغییرات سن و جنس لوله بر زوال جداره ای کلر در شبکه ی آبرسانی به کمک مدل کیفی – هیدرولیکی (EPANET (II

بر اساس استاندارد های بین المللی و داخلی و به منظور تامین بهداشت عمومی جامعه، میزان غلظت کلر باقی ماندهدر تمام نقاط شبکه ی آبرسانی باید در محدوده ی خاصی قرار داشته باشد. در روش های متداول تصفیه، آب در نقاطانتهایی تصفیه خانه کلرزنی شده و سپس وارد شبکه ی آبرسانی می گردد. کلر تزریقی با مواد موجود در ماتریکس آب(زوال توده ای) و همچنین دیواره ی لوله های شبکه ی توزیع (زوال جداره ای) واکنش داده و غلظت آن کاهش می یابد.میزان زوال جداره ای کلر تابعی از عوامل مختلفی از جمله سن و جنس لوله های شبکه ی آبرسانی است. در این پژوهشتاثیر پارامترهای جنس لوله میان گروه های PVC و چدنی و همچنین عمر لوله های چدنی در رده های سنی صفر، 10، 20، و 30 سال مورد تحلیل قرار گرفت. ارزیابی تاثیر پارامتر های مذکور از طریق شبیه سازی کیفی – هیدرولیکی درمحیط نرم افزاری (EPANET (II محقق گردید. بررسی تاثیر جنس و سن لوله های مختلف بر غلظت کلر باقی مانده در دو حالت کلی صورت پذیرفت. در حالت اول اثر سن و جنس لوله ها بر غلظت کلر باقی مانده ی تمامی گره ها و در ساعت پیک مصرف مورد محاسبه قرار گرفت. در حالت دوم نیز اندرکنش تغییرات سن و جنس لوله بر غلظت کلر باقی مانده درگره شاهد و تمامی سری زمانی الگوی مصرف شبکه ی براشی پلینز بررسی شد. نتایج نشان داد؛ که اختلاف غلظت کلرباقی مانده بین جنس های PVC و چدنی در گره شماره ی (22) و در زمان پیک مصرف 17/82% بوده است. همچنین اختلاف غلظت کلر باقی مانده (در گره شماره ی (22) و در زمان پیک) بین سن های صفر و 30 سال 34/71% محاسبه گردید. نتیجه ی تحقیق حاضر نشان می دهد که از طریق شبیه سازی کیفی – هیدرولیکی (EPANET (II) می توان پارامترهای سن و جنس لوله ها را به عنوان فاکتوری موثر در زوال جداره ای شبکه ی آبرسانی به شمار آورد.

کلیدواژه ها:

کلر باقی مانده ، شبکه ی آبرسانی ، زوال جداره ای کلر ، جنس لوله ، سن لوله