تحلیل راهکارهای مبتنی بر محاسبات نرم و کلاسیک برای تخصیص دادگان درفرآیند ردیابی اهداف:شبکه عصبی رقابتی و الگوریتم زوج یابی پایدار

در این مقاله عملکرد دو گونه از رویکردها به منظور تخصیص دادگان در فرآیند ردیابی چند هدف متحرک بررسی و ارزیابی می شوند که در این میان روش شبکه عصبی هاپفیلد رقابتی به عنوان نسخه بهبود یافته ای از شبکه عصبی هاپفیلد با استفاده از تلفیق عملکرد شبکه های بهینه ساز و شبکه های رقابتی بعنوان نماینده روش های خانواده محاسبات نرم و روش تخصیص مبتنی بر زوج یابی پایدار بعنوان نماینده روش های کلاسیک، مورد استفاده قرار می گیرند . این ارزیابی عملکرد در دو حالت جداگانه و برای آشکارسازی اهداف با نحوه حرکت خطی و غیرخطی انجام می پذیرد. نتایج حاصل از آزمون های فوق حاکی از برتری روش زوج یابی پایدار نسبت به شبکه عصبی هاپفیلد رقابتی می باشد. خطای موثر در روش زوج یابی پایدار طبق دوسناریو برابر با 104/3 متر و 35/2 متر می باشد که این مقدار خطا برای روش شبکه عصبی هاپفیلد رقابتی به ترتیب برابر با 275/7 متر و 206/5 متر است.

کلیدواژه ها:

شبکه عصبی هاپفیلد رقابتی ، الگوریتم زوج یابی پایدار ، تخصیص دادگان ، ردیابی چندهدفه ، متوسط خطای تخصیص دادگان