بررسی عملکرد الگوریتم ژنتیک در بهینه سازی میراگرهای ویسکوز

استفاده از میراگرها یکی از روشهای موثر مقاوم سازی سازه در برابر زلزله است. یک موضوع مهم دراین رابطه، بهینهسازی اندازه و موقعیت این سیستمها برای حفاظت سازهها دربرابر تحریک زلزله است. این مقاله به بررسی عملکرد یک روش بهینهسازی چندهدفه برمبنای الگوریتم ژنتیک، برای سیستمهای کنترل غیرفعال سازهای میپردازد. روش موردنظر به یک مدل ساختمان قابی بتن آرمه سه بعدی اعمالشده و پاسخهای لرزهای آن بررسی شده است. نتایج حاکی از آن است که سیستم کنترل بهینهسازی شده به طور قابل توجهی پاسخ لرزهای را کاهش داده است.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، الگوریتم ژنتیک ، میراگر ویسکوز ، استهلاک انرژی