جستاری از تطبیق عشق در عرفان و روانشناسی

هرچند پیرامون عشق اتفاق نظری وجود ندارد، اما نگارنده این موضوع را از دو دیدگاه، روانشناسی و عرفان، با روش توصیفی - تطبیق پرداخته است بررسی آثار اهل معرفت نشان می دهد که اغلب عرفا، عشق مجازی انسانی به انسان دیگر را تجلی جمال مطلق الهی دانسته اند که وسیله ای جهت رسیدن به معشوق واقعی بوده و نه تنها عشق مجازی انسانی به انسان دیگر را تجلیل جمال مطلق الهی دانسته اند که وسیله ای جهت رسیدن به معشوق واقعی بوده و نه تنها عشق سبب آفرینش، بلکه به گفته ی برخی از عرفا و بزرگان علم روانشناسی ، عشق استعداد ذاتی آدمی است و معشوق زمینی دلیل بروز عشق است نه دلیل وجود عشق و همین عشق است که به افراد خودشکوفا ادراک و فهمی می بخشد که دیگران ندارند در واقع در بررسی دو دیدگاه شباهت ها و تفاوت هایی دیده می شود که برخی کاملا منشا را غریزه جنسی و برخی کاملا حب الهی تعبیر نموده اند. نتایج حاصل تحقیق این است که خاستگاه این نقطه اختلاف یا مشابهت ها به مبانی و نظرهای دانشمندان بزرگ این علوم بر می گردد و بیشترین شباههت بین دیدگاه عرفا با انسان گراها و اریک فروم دیده شده است.

کلیدواژه ها:

عشق ، روانشناسی ، عرفان