اثربخشی بازی درمانی بر کاهش پرخاشگری و انزواطلبی دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی شهر شهرکرد

هدف از پژوهش تعیین اثربخشی بازی درمانی برکاهش پرخاشگری، انزواطلبی دانش آموزان پسر مقطعابتدایی بود. طرح پژوهشی از نوع پیش آزمون _پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماریپژوهش را کلیه دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی سال تحصیلی 95 - 94 شهر شهرکرد تشکیل می دادند. کهاز جامعه آماری 150 دانش آموز به صورت نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و از بین150 دانش آموز بصورت تصادفی 60 نفر از دانش آموزانی که بیشترین نمرات را از پاسخ دهی به پرسشنامههای سیاهه پرخاشگری شهیم ، آزمون انزواطلبی بدست آوردند انتخاب و در دو گروه آزمایش وگواه بهصورت تصادفی هر کدام 30 نفرقرار گرفتند .گروه آزمایش در 12 جلسه 60 دقیقه ای تحت آموزش بازیدرمانی قرار گرفت . پس از اعمال مداخله آزمایشی ، از هر دو گروه آزمایش و گواه پس آزمون گرفته شد وپس از دو ماه ازهر دو گروه آزمون پیگیری بعمل آمد نتایج تحلیل نشان داد که بازی درمانی در مرحله پسآزمون بر کاهش پرخاشگری تاثیری نداشته است اما بر دیگر متغیر پژوهش مانند انزواطلبی تاثیر داشتهاست، همچنین نتایج در مرحله پیگیری نشان داد که میانگین نمرات پرخاشگری ، انزواطلبی کاهش معناداری یافت که نشان دهنده اثربخشی بازی درمانی می باشد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، پرخاشگری ، انزواطلبی