واکاوی فرهنگ بومی بوشهر با نگاهی ویژه به مدرسه سعادت

فرهنگ بومی فرهنگی است متشکل از آداب، رفتارها، اعتقادات، هنرها، ارزش های یک جامعه ی خاص که توسط افراد همانجامعه ، بدون دخالت عامل بیرونی به وجود آمده، حفظ و مصرف می شود و همانند بسیاری از فرهنگ ها در جهان یکفرهنگ محلی منطقه ای است که دارای مرز معین فرهنگی است. سرزمین کهن ما ا یران دارای فرهنگ و تمدن دیرپا، متنوع،گسترده وغنی است. بسیاری از سنتها، آیین ها، آداب و رسوم، ریشه در تاریخ کهن دارد عنصرهای فرهنگی متنوع دربسیاری از نقاط کشور پهناورمان هنوز رواج دارد. در این میان فرهنگ بومی بوشهرکه برگرفته از آیین ها ، آداب و رسوم ،خوراک ها ، موسیقی، معماری، شروه و عزاداری، تعزیه، ادبیات شفایی مانند لالایی و غیره، آثار باستانی و جاذبه ای طبیعی وتاریخی می باشد .نیز به غنای فرهنگی کشور افزوده است. هدف پژوهش: هدف از این پژوهش با توجه به موقعیت فرهنگیاستان بوشهر که یکی از مهمترین استانهای دارای فرهنگ غنی و اصیل میباشد این پژوهش قصد دارد به واکاوی فرهنگبومی بوشهر با نگاهی ویژه به مدرسه سعادت بپردازد .جامعه آماری ما در این پژوهش مجموعه ای از فرهنگ و باورهای افرادبومی و غیر بومی در بوشهر، اشیاء فرهنگی، سازمانهای فرهنگی یا چیزهایی گفته می شود که حداقل در یک ویژگی فرهنگیمشترک باشند .این پژوهش به روش تحلیلی توصیفی انجام ودر جمع آوری منابع و داده هااز ازروش کتابخانه ای، (از فیشثبت مطالعاتی) کتب، نظرات مورخین استفاده از منابع موزه مردم شناسی بوشهر ،فرهنگ لغت، مقالات وسایت های علمی واینترنت استفاده گردیده است. و ابزار گردآوری اطلاعات فیش برداری از منابع مطالعاتی از قبیل کتب، مقالات، اینترنت، بههمراه مصاحبه با تنی چند از بوشهر شناسان و اندیشمندان این عرصه می باشد . یافته ها حاکی از آن است قدمت تمدنبوشهر،دست کم به پنج تا شش هزار سال پیش باز می گردد. تاسیس مدرسه سعادت مظفری در سال 1317 ،انتشار روزنامهمظفری،استقرار هیات های سیاسی و تبشیری، وجود دفاتر گمرکی و بانکی همه حکایت از غنای فرهنگی وباورهای قوی ومردمانی با اصالت این مرزوبوم را دارد.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، بوشهر ، مدرسه سعادت