افزایش پوشش در شبکه های حسگر دوربین دار با استفاده از الگوریتم اجتماع مورچگان

رشد تکنولوژی و پیشرفت علوم کامپیوتر، برپایی شبکه های حسگر دوربین دار را آسان تر نموده است؛ چنین شبکه هایی به منظور دیده بانی، مراقبت و جمع آوری اطلاعات در اماکن مختلف استفاده میشوند. نحوه ی چیدمان حسگرهای دوربین دار، طوری که با کمترین تعداد از دوربین بیشترین پوشش ممکن حاصل شود به عنوان یک چالش اساسی مطرح است. از سوی دیگر، ملاحظات امنیتی، ایجاب می کند که دوربین ها نسبت و همدیگر نیز دید داشته و میدان عملکرد را به نحو مطلوبی پوشش دهند. در این مقاله روشی برای چیدمان بهینه ی گره های حسگر دوربین دار ارایه شده است که از الگوریتم اجتماع مورچگان برای تعیین محل قرار گرفتن دوربین استفاده می کند. علاوه بر این جهت یا زاویه چرخش هر دوربین نیز بررسی می شود تا در بهترین حالت ممکن قرار گرفته و بیشترین پوشش حاصل شود. نتایج حاصل از شبیه سازی روش پیشنهادی در نرم افزار متلب حاکی از بهبود و افزایش پوشش در صورت استفاده از رویکرد پیشنهادی نسبت به سایر روش های مشابه است؛ طوری که میزان پوشش محیط حداقل بیش از 4% نسبت به روش های مشابه بهبود یافته است. مسیله دیگر کاهش تعداد گره های دوربین دار است طوری که پوشش حاصل در روش های مشابه، در صورت استفاده از روش پیشنهادی برای چیدمان دوربین ها با 50 % همان تعداد دوربین قابل حصول است.

کلیدواژه ها:

پوشش ، زاویه دید ، شعاع دید ، دیده بانی ، شبکه های حسگر دوبین دار