تحلیل و بررسی وضعیت کاربری اراضی محله های شهری مطالعه موردی: محله های فرهنگ شهروکتی بن دربابلسر

برنامه ریزی شهری را می توان هنر شکل دادن و رشد طبیعی شهر دانست. امری که به موجب آن ساختمان ها و محیط های گوناگون ایجاد می شود تا به نیاز های مختلف بشر پاسخ دهد و شرایط سالمی را برای زندگی آن فراهم آورد و از این طریق موجب بهبود زندگی او شود. کاربری اراضی نتیجه روابط متقابل پارامترهای اجتماعی-فرهنگی و توان بالقوه سرزمین است. تغییرات در کاربری و پوشش اراضی نتایج چشمگیری در محیط زیست دارد. هدف اصلی این پژوهش، مطالعه و بررسی کاربری اراضی محله های فرهنگ شهر و کتی بن در شهر بابلسر از نظر شاخص های کالبدی آن می باشد. این پژوهش، از نوع توصیفی-تحلیلی و روش گردآوری داده های خام آن به صورت میدانی می های میدانی باشد، که از طریق فرم برداشت نگارندگان بدست آمده است. نتایج حاصل از این پژوهش با تجزیه و تحلیل داده ها به کمک سامانه اطلاعات جغرافیایی، بصورت جداول و نقشه ها و همچنین با استفاده از نرم افزار اتوکد، پروفیل معابر ترسیم شده است. با توجه به نتایج این پژوهش، بافت محله ای در محله ی فرهنگ شهر به صورت منظم و از پیش برنامه ریزی شده و در برابر آن محله ی کتی بن به صورت طبیعی بوده است. از بین تمامی کاربری ها، کاربری مسکونی با 84.84درصد، بالاترین فراوانی را به خود اختصاص داده است .درنتیجه با توجه به اینکه این دو محله جمعیت نسبتا بالایی را دربرگرفته اند، ما در تمامی کاربری های موجود با کمبود سرانه مواجه هستیم.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی شهری ، کاربری اراضی ، محله ، سامانه اطلاعات جغرافیایی ، شهر بابلسر