بررسی میزان شیوع آلودگی انگل دیکروسلیوم دندریتیکوم در دام های کشتار شده درکشتارگاه صنعتی سمنان در سال 1395

مقدمه: دیکروسلیازیس توسط گونه های مختلف دیکروسلیوم ایجاد می شود که یک بیماری شایع درنشخوارکنندگان می باشد. گونه های مختلفی از حلزونهای خاکی و مورچه به ترتیب به عنوان میزبان واسط اول ودوم و نشخوارکنندگان به عنوان میزبان نهایی این انگل می باشند. به علت آسیبی که به دنبال این بیماری به کبدوارد می شود و کبدهای آلوده از چرخه مصرف حذف می گردند، این بیماری دارای اهمیت بهداشتی و اقتصادی می باشد. مطالعه حاضر به منظور آگاهی از میزان شیوع دیکروسلیازیس در دامهای کشتار شده کشتارگاه صنعتی سمنان در سال 1395 انجام گرفت.روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی می باشد. برای بررسی کبد از نظر وجود آلودگی به دیکروسلیوم ابتداوضعیت ظاهری کبد مشاهده شد و سپس با ایجاد برش هایی در مجاری صفراوی از نظر وجود انگل و تغییرات بافت شناسی بررسی گردید. بدین منظور کبد 2434 راس گاو، 32196 راس گوسفند و 12229 راس بز مورد بازرسیقرار گرفت. بحث و نتیجه گیری: شیوع آلودگی در گاو 65/12 ،در گوسفند 45/4 درصد و در بز 59/1 درصد تعیین شد. میزان درصد آلودگی در فصل بهار در گاو، گوسفند و بز به ترتیب 69/19 ،34/3 و 76/7 درصد و در فصل تابستان 54/15 ،39/4 و 1 درصد و در فصل پاییز 41/9 ،21/5 و 98/0 درصد و در فصل زمستان 52/6 ،34/5 و 24/1 درصد میباشد. در گاو بیشترین میزان آلودگی در فصل بهار و کمترین میزان آلودگی در فصل زمستان می باشد. در گوسفندبیشترین میزان آلودگی در فصل زمستان و کمترین میزان آلودگی در فصل بهار می باشد. در بز بیشترین میزان آلودگی در فصل بهار و کمترین میزان آلودگی در فصل پاییز می باشد. این مطالعه نشان می دهد که شیوع آلودگی در منطقه نسبتا بالا می باشد که از نظر اقتصادی به دلیل ضبط اندام آلوده و همچنین از نظر بهداشتی به دلیل انتقال این انگل و خطرات بهداشتی باید اقدامات پیشگیرانه و بهداشتی بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

دیکروسلیازیس ، کشتارگاه ، سمنان ، کبد