معرفی بیماری نوپدید اشمالنبرگ

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,001

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IVSC11_124

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1396

چکیده مقاله:

مقدمه: ویروس اشمالنبرگ (virus Schmallenberg (یک ویروس ارتوبونیا ویروس جدید است که سال 2011 در گاو های اهلی، گوسفند و بز و 12 گونه وحشی تشخیص داده شد. بررسی های سرمی نشان داد که ویروس اشمالنبرگ احتمالا کل اروپا را درگیر کرده است. بروز فرم بالینی بیماری کم استو عفونت های تجربی در میش ها وگاوهای آبستن نشان داده که ویروس اشمالنبرگ به ندرت سببناقص الخلقه زایی می گردد. اگر چه شواهد علمی برای انتقال از راه جفت گیری وجود ندارد اما با فراوانی کم می توان ویروس اشمالنبرگ را از اسپرم گاو های آلوده جدا کرد. مطالعات نشان داد که کولیکوییدس می تواند ناقل ویروس اشمالنبرگ باشد اما شواهدی از توانایی انتقال توسط پشه ها نیست. انتقال عمودیویروس اشمالنبرگ هنوز بعنوان یک راه عمده شناخته نشده است. علیرغم طول مدت کوتاه فعالیت ناقلین در اروپا، ویروس اشمالنبرگ زمستان گذرانی موفقی داشته است. دوره ایمنی متعاقب عفونتطبیعی یا واکسیناسیون حداقل یک سال است. روش کار: انتشار ویروس اشمالنبرگ از یک دامداری به دامداری دیگر در منطقه تحت مطالعه سریع و دوره نهفتگی، طول مدت ویرمی، امکان انتقال از میزبان به ناقل و سرعت تکثیر ویروس برای انتشارویروس مناسب است. ایجاد محدودیت تردد بین دامداری ها تاثیر کمی در کاهش انتشار ویروساشمالنبرگ داشته است. عفونت ناشی از ویروس اشمالنبرگ روی سقط، زایمان زودرس و نیاز بیشتر به تلقیح مصنوعی به ازای هر حیوان تاثیر گذار است. محدودیت های تجاری بوسیله سایر کشورها نشاندهنده تاثیر اقتصادی عمده ویروس اشمالنبرگ است.بحث و نتیجه گیری: نظر به اهمیت موضوع و نگرانی های حاصل از گسترش بیوتروریسم، آشنایی کامل با نحوه شیوع و چرخه آنها و راه های کنترل و پیشگیری از آنها بسیار حایز اهمیت است. در اینمیان بیماری اشمالنبرگ از سال 2011 در اروپا برای اولین بار شناسایی گردید. خیلی زود از کل اروپا و حتی کشور همسایه ترکیه نیز گزارش گردید. نظر به تهدید بالقوه و شاید بالفعل آن در ادامه با توجه به مقالات موجود درباره ویروس، پاتوژنز آن، حیوانات حساس، ناقلین و ... توضیح داده می شود.

نویسندگان

سارا لطفی

دانشجوی دکترای دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی کرج