مقایسه شیوع آسپرژیلوس تنفسی در طیور صنعتی و بومی در فصول مختلف سال شهرستان قایمشهر

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 966

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IVSC11_054

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1396

چکیده مقاله:

مقدمه: بیماری های قارچی همه ساله خسارات سنگینی به صنعت پرورش طیور وارد می کنند که عملا بزرگترین مشکلات بهداشتی در زمینه بیماری های طیور می توانند به وجود بیاورند. در میان بیماری های قارچی شایع طیور، آسپرژیلوس ریوی اهمیت زیادی از نظر بهداشت وبروز خسارات اقتصادی فراوانی دارد. Fumigatus. A و Flavus. A دو گونه اصلی ایجاد کننده آسپرژیلوس در طیور می باشند. آسپرژیلوس در فرم مزمن ایجاد ضایعات التهابی گرانولوماتوز در ریه و کیسه هوایی می کند و در فرم حاد باعث همه گیری شدید و عفونت کیسه های هوایی و ریه به همراه علایم بالینی و مرگ و میر 30-5 درصد جوجه ها می شود. وجود ندول های پنیری سفید و صورتی یا زرد همراه با اکسودای التهابی و نسوج قارچی در ریه و ضخیم شدن کیسه های هوایی از علایم هیستوپاتولوژیک طیور مبتلا این بیماری می باشد.روش کار: در این تحقیق طیور صنعتی و بومی مناطق مختلف شهرستان بابل در شرایط آب و هوایی یک ساله مورد بررسی قرار گرفت. نمونه گیری از نواحی تنفسی طیور (ریه و کیسه های هوایی) صورت پذیرفت و در محیط کشت سابرودکستروز آگار کلرامفنیکل دار کشت داده شد و پس از جدا شدن قارچ، جهت تشخیص نوع قارچ رنگ آمیزی و تیزمان در آزمایشگاه دامپزشکی دی بابل تهیه گردید.در این بررسی از 120 نمونه طیور گوشتی که با بستر رول کاغذی پرورش یافته بودنند، 5 نمونه آسپرژیلوس فومیگاتوس جدا گردید که 4 نمونه مربوط به فصل تابستان و یک نمونه مربوط به فصل بهار می باشد و از 120 نمونه طیور گوشتی با بستر پوشال پرورش یافته بودنند، 8 نمونه آسپرژیلوس فومیگاتوس و 2 نمونه آسپرژیلوس نایجر جدا گردید که 5 نمونه مربوط به فصل تابستان، 3 نمونه مربوط به فصل بهار و 2 نمونه مربوط به فصل پاییز می باشد. از 120 نمونه طیور بومی تلف شده در طول سال، 15 نمونه آسپرژیلوس فومیگاتوس و 4 نمونه آسپرژیلوس نایجر جدا گردید که 10 نمونه در فصل بهار، 5 نمونه در فصل تابستان، 3 نمونه در فصل پاییز و 1 نمونه در فصل زمستان می باشد.بحث و نتیجه گیری: با توجه به تحقیقات صورت گرفته، عوامل محیطی و شرایط آب و هوایی در بروز و شیوع این بیماری نقش به سزایی دارد، به طوری که در بستر نامناسب و در فصل تابستان شیوع این بیماری بیشتر مشاهده گردیده است .

نویسندگان

سحر رستمی منصور

دانشجو تخصصی بیوشیمی بالینی دانشگاه تربیت مدرس تهران - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل

مهیار علی کیایی

دانش آموخته دکتری دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل

ناصر رنجبرمالیدره

مسیول فنی آزمایشگاه تخصصی دامپزشکی دی بابل - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل

سهیلا چالشگری

دانشجوی دامپزشکی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر