نقش پپتیدهای ضدمیکروبی در مقاومت ماهی ها علیه عوامل بیماریزا

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 476

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IVSC11_049

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1396

چکیده مقاله:

مقدمه: بالا بردن تراکم آبزیان در واحد سطح یکی از مهمترین علل پیشرفت و افزایش تولید در صنعت آبزی پروری است. بی شک این امر اثر معکوسی بر وضع سلامت و بهداشت ماهی خواهد گذاشت و این وضعیت سبب ایجاد شرایط نامناسب و افزایش حساسیت ماهی به عوامل بیماریزا می شود؛ که موجب بالارفتن خطر ابتلا بهبیماری می شود، با توجه به این امر مطالعه روی پپتیدهای ضد میکروبی برای مقابله با چنین وضعیتی می تواند بسیار کمک کننده باشد.روش کار: پپتیدها گروه جدیدی از عوامل ضدمیکروبی هستند که دارای بارمثبت، توالی آمینواسیدی کوتاه و خواص آمفیپاتیکی بوده، طیف میزبانی وسیع، خواص ضدمیکروبی گسترده و عملکرد بسیار انتخابی بوده که باعث شده تا گزینه مناسبی بعنوان عوامل ضد میکروبی جدید باشند. آنها قادر به از بین بردن باکتریهای گرم مثبت و گرم منفی، ویروسها، مایکوباکتریا، قارچها و حتی سلولهای سرطانزا می باشند. برخلاف اغلب آنتی بیوتیک های معمولی، این پپتیدها به عنوان تنظیم کنندگان ایمنی عمل می کنند که قادر به افزودن سیستم ایمنی بدن می باشند. ظهور باکتریها و قارچ های مقاوم به انواع آنتی بیوتیکها، ضرورت تحقیق و معرفی انواع جدیدی از ترکیباتضدمیکروبی را افزایش داده است. در بین انواع ترکیبات معرفی شده در این زمینه، پپتیدهای ضدمیکروبی، جایگزینهای بسیار مناسبی برای داروهای آنتی بیوتیکی سنتی هستند. محل اثر این پپتیدها، لایه لیپیدی غشای سیتوپلاسمی است. مهترین اثر پپتیدهای ضدمیکروبی افزایش نفوذپذیری غشا می باشد که درنهایت سبب بیرون ریختن محتویات سلول و مرگ سلول می گردد. پپتیدهای ضدمیکروبی با نفوذ به غشا سلولی و ایجاد منفذ و یا پس از ورود به سیتوپلاسم ضمن مهار آنزیمها و واکنشهای درون سلولی، موجب تخریب باکتری می گردند. معمولا هر موجود زنده، مجموعه پپتیدهای ضد میکروبی منحصر به فرد و مخصوص به خود دارد که برای دفاع از جاندار در برابر میکروارگانیسمهایی تنظیم شده اند که احتمالا با آن مواجه می شوند.بحث و نتیجه گیری: لذا با توجه به افزایش مقاومت های آنتی بیوتیکی ضروریست تحقیقات بیشتری روی این پپتیدها که می توانند جایگزین مناسبی برای آنتی بیوتیک ها در درمان بیماری های ماهی باشند صورت گیرد.بعلاوه اینکه نقش این پپتیدها در مقاومت ذاتی د رماهی های پرورشی و زینتی و پیشگیری از ابتلا به بیماریها نیز بایستی در سیستم های پرورش مورد توجه قرار گیرد.

نویسندگان

سیدمهدی حسینی فرد

عضو هینت علمی دانشگاه آزادبابل

خاطره نمازی

دانشجوی دکتری دامپزشکی دانشگاه آزادبابل وعضوباشگاه پژوهشگران

سحر حق شناس مجاوری

دانشجوی دکتری دامپزشکی دانشگاه آزادبابل وعضوباشگاه پژوهشگران

عارفه شکری

دانشجوی دکتری دامپزشکی دانشگاه آزادبابل وعضوباشگاه پژوهشگران