مراقبت های دهان و دندان در حیوانات خانگی و خطر بروز بیماری های پریودنتال

مقدمه: بسیاری از صاحبان حیوانات خانگی از بوی بد دهان حیوان خود چشم پوشی می کنند. سگ های نژاد کوچک و حیواناتی که صورت صاف دارند مانند سگ های پوگ و گربه های پرشین در مقایسه با دیگر نژاد ها به بیماری های دهان و دندان مستعدتر هستند. روش کار: سگهای دارای سن بیش از شش ماه ارجاعی به کلینیک برای مطالعه انتخاب شدند.مشخصاتی مانند سن، جیره غذایی، میزان استخوان در جیره، نحوه قرارگیری فک ها ثبت و پس از آن معاینه ناحیه دهان انجام شد. حیوانات به سه دسته سالم، دارای التهاب لثه و مبتلا به التهاب پریودنشیومدسته بندی شدند. در سگ های نژاد کوچکتر درصد میزان وقوع بیماری نسبت به سگهای بزرگ بالاتر بود. همراه با افزایش سن احتمالا استعداد ابتلا به بیماری افزایش پیدا می کند. در سگهایی که از جیره واجد استخوان استفاده می کردند التهابات لثه کمتر دیده شد. رسوب جرم دندانی و افزایش عمق شیارلثه، لق شدگی و از دست رفتن دندان، بوی بد دهان همراه با خونریزی یا درد لثه نشانه هایی از بیماری های دردناک پریودنتال هستند. پلاک های دندانی عامل اصلی این بیماری ها هستند و التهاب لثه اولین نشانه بیماری است.بحث و نتیجه گیری: اگر پریودنتیت درمان نشود لیگانت های پریودنتال و استخوان حفره ای را تخریبمی کند و در نهایت منجر به از دست دادن دندان های اصلی می شود بیماری پریودنتال یکی از بیماریهای شایع حیوانات خانگی است و باید نسبت به رعایت اصول بهداشتی محوطه دهان و اضافه کردن استخوان به جیره سگهای نژاد کوچکتر همت گمارد.

کلیدواژه ها:

التهاب لثه ، بیماری پریودنتال ، دندان ، حیوان خانگی