مقایسه رضایت زناشویی در زنان کارگر شیفت شب و روز

هدف از پژوهش حاضر مقایسه رضایت زناشویی در زنان کارگر شیفت شب و روز بود. جامعه آماری کارگران زن کارخانه صنایع غذایی هشتگرد که 200 نفر بودند. نمونه گیری به صورت دو مرحله ای انجام شد. در مرحله اول فهرستی از تمام کارگران زن بخش بسته بندی تهیه شد در مجموع 200 نفر در شیفت شب و شیفت روز کار می کردند .با توجه به اینکه ملاک ورود به مطالعه متاهل بودن و داشتن فرزند بود زنان متاهل و دارای فرزند مشخص و از بین آنها دو گروه 60 نفره( 60 نفر شیفت شب و 60 نفر شیفت روز) به صورت تصادفی انتخاب و پرسشنامه ها در اختیار آنها قرار گرفت. ابزار گردآوری پرسشنامه ای دو بخشی بود. بخش اول اطلاعات دموگرافیک و بخش دوم پرسشنامه ی رضایت زناشویی انریچ بود. برای مقایسه دو گروه (1 .کارگران شیفت شب و 2 .کارگران شیفت روز) در نمرات کل هر کدام از متغیرها از آزمون پارامتریک T برای مقایسه میانگین دو گروه مستقل و برای مقایسه دو گروه در خرده مقیاسهای متغیر رضایت زناشویی تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد میانگین تمامی خرده مقیاسها و نمره کل رضایت زناشویی در کارگران شیفت شب به گونه ای معنادار پایین تر از کارگران شیفت روز بود. پیشنهاد می شود با توجه به عوارض ناشی از شیفت کاری در نوبت کاران از افرادی که سازگاری بیشتری دارند استفاده شود. همچنین آنان را از اثرات شیفت کاری بر رابطه شان با همسر و فرزندانشان آگاه کنند.

کلیدواژه ها:

شیفت کاری ، رضایت زناشویی ، زنان شیفت کار