یادگیری الکترونیکی واژگان زبان فارسی

یادگیری واژگان زبان فارسی از مهم ترین مهارت های پایه ای برای یادگیری خواندن و نوشتن دانش آموزان در سال های آغازین مدرسه می باشد. هدف از این مقاله استفاده از محیط های یادگیری الکترونیکی، به سبب دارا بودن قابلیت هایی موثر به عنوان ابزاری کارآمد در فرآیند یاد دهی- یادگیری واژگان زبان فارسی است. یکی از اهداف آموزش زبان فارسی گسترش دایره ی واژگانی دانش آموزان است. برای تحقق چنین هدفی در برنامه آموزش زبان فارسی می توان از روابط مفهومی واژگان سود جست . آشنایی دانش آموزان با روابط مفهومی واژگان موجب گسترش دایره ی واژگانی و درک عناصر زبانی آنان می گردد . روش مورد استفاده در این تحقیق، اسنادی، تحلیلی با استفاده از منابع چاپی و الکترونیکی است. یافته ها بیانگر آن است که یادگیری در محیط های الکترونیکی در ایجاد انگیزه و علاقه فراگیران موثر است. از آنجا که واژگان زبان فارسی در شبکه ای از روابط مفهومی از جمله: مترادف ها، متضاد، با هم آیی، هم نامی، چند معنایی، شمول معنایی، عضو واژگی، جزء واژگی، واحد واژگی، و ... با یکدیگر در ارتباط هستند . در محیط الکترونیکی تلاش می شود محتوا و مواد آموزشی با انعطاف پذیری و جذابیت بیشتر و به صورت چند رسانه ای به گونه ای که تمام حواس را در یادگیری درگیر نماید ارایه گردد. یادگیری روابط مفهومی واژگان در محیط های الکترونیکی در مقایسه با روش رایج در مدارس، اگر با توجه به اصول طراحی آموزشی از ویژگی تعامل، انعطاف پذیری و جذابیت برخوردار باشند یادگیری واژگان پایدارتر و عمیق تر خواهد بود. پی بردن به روابط مفهومی با استفاده از آموزش های الکترونیکی یادگیری را پایدارتر و موثرتر خواهد نمود. در نتیجه دانش آموزان روابط مفهومی واژگان را بهتر درک کرده و یادگیری واژگان زبان فارسی، عمیق تر و موثرتر و عملکرد توانایی آنان درخواندن و نوشتن بیشترخواهد شد. همچنین سطح یادگیری دانش آموزان در سایر دروس و علاقمندی آنان به مطالعه و فراگیری دانش و کسب تحصیل افزایش خواهد یافت

کلیدواژه ها:

یادگیری ، یادگیری الکترونیکی ، زبان فارسی ، روابط مفهومی واژگان