واکاوی مفهوم هوش اخلاقی در آراء صاحب نظران نومفهوم گرای برنامه درسی

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 539

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RECON02_042

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1396

چکیده مقاله:

اخلاق و آموزش آن علم قالب های کلی چگونه بودن و چگونه زیست متعالی و با قداست است. بررسی رابطه اخلاق با عقلانیت برای متصدیان آموزش و پرورش به خصوص آموزش و پرورش اخلاقی حایز اهمیت ویژه است. اکثریت قریب به اتفاق صاحب نظران حوزه اخلاق معتقدند مهارت های اخلاقی را می توان با آموزش تقویت و ترویج کرد. این نوشتار با هدف دست یابی به مفهوم شناسی نوین از سازه هوش اخلاقی با نگاهی تطبیقی بین دیدگاه نظریه پردازان هوش اخلاقی و نومفهوم گرای برنامه درسی نگارش شده است. پژوهش اخیر از حیث روش در زمره تحقیقات کیفی و از نوع تحلیل محتوا به شمار می آید. حوزه مورد بررسی و مطالعه در این پژوهش شامل منابع تخصصی و کتب موجود پیرامون آخرین دیدگاه های مفهوم هوش اخلاقی نظیر عقاید میکله بوربا و توماس لیکونا، همچنین نظرات مرتبط با آموزش و پرورش مسایل اخلاقی برخی از متخصصان نومفهوم گرای حوزه مطالعات برنامه درسی همچون ماکسین گرین و نل نودینگز، بود. پژوهشگران در این واکاوی کیفی و تطبیقی بین افکار نظریه پردازان مذکور ضمن کشف معانی و فضایلی برای هوش اخلاقی نظیر: صفت و ویژگی عمومی انسان، قابل ارزیابی بودن، ارزیابی کننده ارزشمند، شخصیت با فضیلت راستی و درستی، رشد و تحول خود (من)، مسیولیت پذیری، از خودگذشتگی، صمیمی بودن، نگهبان باطنی، حفظ خویشتن، حرمت گذاری، دوستی و محبت، عدالت محوری، خردورزی، تواضع فروتنی، به نکات مشترکی از قبیل: رشد شایستگی های اخلاقی از طریق آموزش ، وظایف برنامه درسی و مدرسه در باب مسایل اخلاقی، هنر تدریس اخلاقی و نقش دین در رشد فضایل اخلاقی دست یافتند.

نویسندگان

سعید وزیری یزدی

دانش اموخته دکتری برنامه ریزی درسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان اصفهان ایران

علی رضا یوسفی

استاد گروه آموزش پزشکیف دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ایران

نرگس کشتی آرای

دانشیار گروه برنامه ریزی درسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان اصفهان ایران