آسیب شناسی تربیت اخلاقی در محیط آموزشی

موضوع این مقاله اسیب شناسی تربیت اخلاقی در محیط آموزشی می باشد. امروزه در دنیای جدید که به دنیای همراه معروف است و تقریبا همه روزه شاخص های مهارت و دانش در زندگی، در آن تعریف می شود یکی از مهم ترین شاخص هایی که همواره مورد توجه اندیشمندان و صاحب نظران بوده است بحث تربیت اخلاقی می باشد که این یک رویکرد نوین در حوزه نظام آموزش و پرورش است. با گذشت سه دهه از پیروزی انقلاب اسلامی ایران هنوز تربیت اخلاقی دانش آموزان ما با کاستی هایی روبه رو است که همواره باید به این امر توجه شود. آدمی از دیر زمان درصدد این بوده است که معمای حیات و مقصود از زندگی را بداند تا حدی از آینده و سرنوشت خویش با خبر شود توجیه درستی از رویداد های این عالم به دست آورد و همچنین تفسیر معقولی از پدیده ها و دگرگونی جهان داشته باشد. امروز محیط آموزشی برای افراد یک امر تاثیرگذار برای رشد تربیت اخلاقی می باشد زیرا با رشد تربیت اخلاقی افراد است که می توان به مسایل زندگی پی برد. ساختار این مقاله در طی دو فصل معین جمع آوری شده است که در فصل اول به آسیب های میان کارکردهای محیط و نظام آموزشی می پردازد و در فصل دوم بی توجهی به تفاوت های فردی و روحیه حقیقت جویی افراد را بیان می کند. نتیجه ای که پس از مطالعات از منابع مختلف می توان گفت این است که عدم مهارت مربیات در تعلیم و تربیت می تواند باعث ایجاد کاستی شود که این امر یعنی عدم وجود تربیت اخلاقی صحیح و دیگر این که ما بتوانیم محیط آموزشی را طبق استاندارد های موجود ایجاد کنیم قطعا از وجود آسیب ها در محیط آموزشی جلوگیری شده و تربیت اخلاقی به نحو احسنت برای افراد فراهم خواهد شد.

کلیدواژه ها:

آسیب ، تربیت ، اخلاق ، محیط ، فرد