بررسی معماری بومی و نقش آن در مناطق سرد و کوهستانی ایران

معماری بومی به عنوان یک سنت بومی و محلی منتقل می شود و بیشتر براساس آزمون و خطا و فنون منتقل شده از نسلی به نسل دیگر است. در شکل گیری معماری بومی، برخی روابط اجتماعی و اقتصادی با محیط طبیعی و نمادهای فرهنگی ماهرانه انعکاس می یابند. معماری بومی به دور از تخصص ها، تحقق می یابد، جوابگویی به نیازهای یک جامعه را در ارتباط با عوامل طبیعی و با خواسته های معنوی انسان ها عهده دار است. هدف این پژوهش بررسی معماری بومی و ویژگی های آن در اقلیم سرد و کوهستانی می باشد.در نتیجه معماری بومی ایران در آب و هوای سرد و کوهستانی می تواند باتوجه مناسب به عوامل آب و هوایی، فرهنگی و محیطی، شکل بگیرد و به دلیل استفاده از سوخت ها غیرفسیلی و انرژی های پاک و تجدیدپذیر، می تواند الگوی مناسبی برای معماری امروز باشد.در ادامه این پژوهش با مرور منابع مختلف و معتبر در زمینه معماری بومی و ویژگی های آن در اقلیم سرد و کوهستانی و،مورد توجه محققان و تحلیل گران استخراج شده است و داده های مورد نیاز در این پژوهش به صورت توصیفی-تحلیلی و مطالعات کتابخانه ای و اسنادی گرداوری شده است.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، اقلیم سرد ، طراحی اقلیمی