تحلیل شاخص های اجتماعی فرهنگی و پایدار ی آن در مناطق نفت و گاز خیز مطالعه موردی منطقه اقتصادی پارس جنوبی

فرهنگ به عنوان روح حاکم بر جامعه نقشی اساسی را در تراکم بخشی به سرمایه های معنوی مادی و دستاوردهای ارزشی جوامع دارد و اصلی ترین عامل حفظ نگه داشت و تقویت هویت ملی و تاریخی مردم یک کشور و جامعه می باشد توسعه صنعتی و صنعتی شدن به عنوان یک تصمیم سرنوشت ساز و راهبرد توسعه ای برای توسعه مناطق مختلف کشور با رویکرد ایجاد قطب های توسعه ای و رشد در کشور در حال اجرا می باشد هدف از این مقاله بررسی و ارزیابی الزامات و ضرورت توجه به مقوله آمایش اجتماعی فرهنگی و پایداری آن در مناطق نفت و گاز خیز جنوب ایران سنجش تغییرات و پیامدهای اجتماعی و فرهنگی ناشی از فعالیت های عظیم صنعتی نفت و گاز به صورت مودی در شهرهای استخراجی عسلویه نخل تقی و مراکز جمعیتی پیرامونی آن به عنوان یک مقصد مهاجر پذیر می باشد نتایج این تحقیق حاکی از آن است که ورود جمعیت مهاجر با ویژگی های اجتماعی و فرهنگی متفاوت علاوه بر تامین نیروی انسانی و توسعه صنعتی باعث بروز مشکلات اجتماعی و فرهنگی فراوان است

کلیدواژه ها:

آمایش فرهنگی ، پایداری اجتماعی ، توسعه پایدار ، منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس جنوبی