تاثیر ساخت و سازهای مسکن شهری بر پایداری زیست محیطی منطقه 10 کلانشهر شیراز

صنعت ساختمان سازی، یک عنصر حیاتی هر اقتصاد است و تاثیر قابل توجهی بر محیط زیست دارد. با توجه به وسعت و اندازه آن، یکی از بزرگترین کاربران انرژی، منابع مادی و آب بوده و همچنین آلوده کننده ی توانمندی است . در ایران و از دهه 1340 مسکن بعنوان یک چالش در برنامه ریزی شهری مطرح گردید. مسکن به منزله نزدیکترین محیط به انسان اثر روانی و عاطفی زیادی بر روی انسان دارد. با توجه به این تاثیرات و پتانسیل معماری برای انعکاس و بیان ارزشها و جهان بینی ، میتوان ساخت مسکن را به عنوان شاخصی از جوامع مختلف نسبت به محیط زیست تجزیه و تحلیل کرد. استدلال میشود که زمینه ای ازاخلاق زیست محیطی در بخش مسکن میتواند به مقدار زیادی به پایداری زیست محیطی کمک کند. روش انجام تحقیق حاضر بر مبنای هدف تحقیق، از نوع کاربردی است و از لحاظ ماهیت و روش در زمره تحقیقات علی قرار میگیرد، زیرا به کشف علت یا عوامل بروز یک رویداد در صنعت ساخت و ساز کلانشهر شیراز میپردازد. دراین تحقیق جهت تدوین مبانی ، تعاریف و مفاهیم نظری از منابع کتابخانه ای استفاده شده است. برای جمع آوری اطلاعات مورد نظر و سنجش متغیرهای تحقیق،از پرسشنامه محقق ساخته استفاده میشود. نمونه گیری تحقیق؛ با در نظر گرفتن ویژگیها و تعداد کم کارشناسان خبره در جامعه آماری؛ با توزیع تعداد 34 پرسشنامه در بین جامعه آماری صورت گرفت که همه پرسشنامه ها تکمیل و عودت داده شد. در این تحقیق برای آزمون سوالات تحقیق و بررسی رابطه بین آنها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است .در این راستا از نرم افزارspss استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

ساخت وساز ، مسکن ، توسعه پایدار ، زیست محیطی ، شهرشیراز