بررسی طراحی اقلیمی و تاثیر مصالح جدید در مصرف بهینه انرژی در مناطق سرد

در کشور ما مناطق اقلیمی متفاوت و شرایط آب و هوایی در فصول سال مختلف می باشد. در گذشته معماری سنتی راه حل ها و شیوه هایی منطقی جهت فراهم نمودن شرایط آسایش انسان را ابداع نموده است. در معماری گذشته و سنتی ایران نیز با بررسی بنا ها به جا مانده استفاده از انرژیهای تجدید پذیر همچون جریان هوا ، نور ، حرارت آفتاب و ... در ساخت و سازها مد نظر سازندگان و معماران بوده است. همچنین سعی شده است تا ساخت بنا کم ترین تاثیر منفی را بر محیط زیست داشته باشد. مهمترین نکته در معماری جدید استفاده بیش از حد از انرژیهای غیر قابل تجدید (فسیلی) است که علت اصلی آن استفاده از مصالح نامناسب وطراحی اشتباه بنا با استفاده از وسایل گرم کننده و خنک کننده با توجه به شرایط اقلیمی است. در این مقاله سعی گردید طراحی اقلیمی و نوع مصالح به کار رفته در نمای بیرونی ساختمان در مناطق سرد در استفاده بهینه از انرژی و پایدار در محیط اشاره شود.

کلیدواژه ها:

طراحی اقلیمی ، نوع و جنس مصالح ، بهینه سازی انرژی ، در مناطق سرد