تحلیل قابلیت اطمینان سیستم های موازی و سری تعمیر پذیر با استفاده از متغیر های فازی تصادفی

امروزه با ظهور سیستم های بسیار پیچیده و عدم اطمینان بسیار زیاد در ویژگی های سیستم، بسیاری از محققان به این نتیجه رسیده اند که نظریه احتمالمناسب بسیاری موارد نیست.سیستم های سری و موازی،هر دو مفوله ای مهم در فعالیت های پشتیبانی سیستم های با تکنولوژی بالا به شمار می رود.عدمقطعیت طول عمر و زمان تعمیر سیستم های سری و موازی اغلب در قالب متغیر های تصادفی نشان داده می شوند.اما در صورت فقدان اطلاعات کافیممکن است روش فوق میسر نباشد.در این حالت متغیر های فازی تصادفی و تحلیل توابع آنها کاربرد ویژه ای پیدا می کنند.در تحقیق حاضر فرض شده استطول عمر و زمان تعمیر دارای تابع توزیع نمایی فازی تصادفی بوده و در گام بعد یک مدل ریاضی جهت تحلیل مسایل سیستم های تعمیر پذیر فازی تصادفیموازی (با 2 جزء غیر یکسان) و سری معرفی شده است.با استفاده از مدل ریاضی فوق برای هر دو سیستم نحوه محاسبه دسترس پذیری تشریح شده و برایسیستم سری علاوه بر آن برخی شاخص های تکمیلی نظیر متوسط زمان بین خرابی MTBF و متوسط زمان تا تعمیر MTTR نیز مورد بحث قرار گرفتهاست.در پایان هر قسمت در رابطه با سیستم های سری و موازی یک مثال عددی ارایه شده و ندر قسمت آخر با استفاده از غیر فازی سازی مقادیر،تمامشاخص های دو مثال فوق مجددا محاسبه و نتایج با حالت داده های فازی مقایسه شده اند.نهایتا نیزنتیجه گیری و پیشنهادات جهت تحقیقات بعدی ارایهشده است.

کلیدواژه ها:

سیستم های سری ، سیستم های موازی ، متغیر های فازی تصادفی ، دسترس پذیری ، متوسط زمان بین خرابی و متوسط زمان تا تعمیر