تحلیل رویکرد شهر دوستدار محیطزیست با نگرش به انرژی های پایدار در ساخت و سازهای شهر نجف آباد

استفاده از انرژی های نو، حرکت به سوی ساخت شهرهای اکولوژیک، توجه به توسعه پایدار و بهره گیری از روش هایی مانند معماری پایدار، شهرهای سبز و صرفه جویی در مصرف انرژی ازجمله راهکارهایی است که می توان با تمسک به آنها از بروز فجایع زیست محیطی جلوگیری کرد. عوامل و معیارهای متعددی در رسیدن به یک شهر دوست دار محیط زیست نقش دارد. این تحقیق به سنجش برخی از متغیرها ازجمله استفاده از انرژی های پایدار در شهر، بررسی ساخت و سازها از نظر قدمت، کیفت، نوع مصالح و چگونگی صرفه جویی انرژی و در نهایت نسبت به تحلیل شاخص های شهر دوست دار محیط زیست در ساخت و ساز شهر نجف آباد با استفاده از مدل های برنامه ریزی پرداخته است. اطلاعات موردنیاز در این تحقیق از طریق روش های اسنادی و میدانی و از طریق توزیع پرسشنامه به حجم 386 نفر در سال 1394 گردآوری شده. اطلاعات جمع آوری شده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که سمت و سوی گسترش شهر نجف آباد به سوی نابودی و تخریب اراضی کشاورزی و باغات پیش می رود. در بیشتر ساختمان های شهر امکان رعایت صرفه جویی انرژی به علت هزینه بالای آن و قدمت ساختمان ها مقدور نیست. با توجه به موقعیت جغرافیایی شهر امکان بهره گیری از انرژی خورشیدی برای روشنایی و گرمایش وجود دارد اما به دلایلی همچون عدم شناخت از انرژی های نو، قیمت بالای دستگاه های تبدیل انرژی خورشیدی به الکتریکی، ارزان و در دسترس بودن گاز طبیعی شهروندان از انرژی پاک استفاده کمتری می کنند. با توجه به ویژگی های تعریف شده برای یک شهر دوست دار محیط زیست و استانداردهای موجود شهر نجف آباد در صورت رعایت استاندارها و استفاده از انرژی های نو می تواند به شهری دوست دار محیط زیست تبدیل شود.

کلیدواژه ها:

انرژی های پایدار ، شهر دوست دار محیط زیست ، SWOT ، برنامه ریزی شهری ، نجف آباد