بررسی رابطه بین ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده، سبک های دلبستگی و کیفیت زندگیدر دانش آموزان مقطع راهنمایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده و سبک های دلبستگی در دانش آموزان دوره راهنمایی صورت پذیرفت. شرکت کنندگان این پژوهش شامل 240 نفر ( 120 دختر و 120 پسر) از دانش آموزان مدارس شهر یاسوج بودند که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب شدند. به منظور بررسی متغیرهای پژوهش، هر یک از شرکت کنندگان، پرسش نامه های الگوهای ارتباطی خانواده (کویرنر و فیتزپاتریک، 2002 ) و سبک های دلبستگی (هازن و شیور، 1987 ) را تکمیل نمودند. پایایی ابزارهای پژوهش به وسیله ی ضریب آلفای کرونباخ و روایی آنها به کمک همبستگی درونی و تحلیل عاملی تعیین شد. نتایج حاکی از روایی و پایایی قابل قبول آزمون ها بود. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین جهت گیری گفت و شنود خانواده با دلبستگی ایمن رابطه مثبت معناداری وجود دارد درحالی که با سبک های ناایمن رابطه منفی دارد. از سوی دیگر بین جهت گیری همنوایی با سبک های ناایمن دوسوگرا و اجتنابی دلبستگی رابطه مثبت و با سبک ایمن رابطه منفی وجود دارد. در پایان، به منظور بررسی تفاوت های جنسیتی در متغیرهای پژوهش از آزمون آماری t برای گروه های مستقل استفاده گردید و مشخص گردید که در سبک های دلبستگی و ادراک از ابعاد الگوهایارتباطی خانواده، تفاوت های جنسیتی مشاهده نشد. نتیجه گیری میشود الگوهای ارتباطی خانواده می تواند در سبک دلبستگی افراد، سلامت و یا بیماری روانی آنها موثر واقع شود.

کلیدواژه ها:

الگوهای ارتباطی خانواده ، جهت گیری گفت وشنود ، جهت گیری همنوایی ، سبک های دلبستگی ، جنسیت