زیبایی شناسی فلسفی وتحلیل نظریه اصالت زیبایی درحکمت مطهر

تامل درزیبایی و جمال همچون دیگرمقوله های فلسفه و علوم انسانی بیش ازدوهزارسال قدمت دارد چنانکه یونیان باستان آنگونه که ازرسالات هیپاس بزرگ افلاطون و بوطیقای ارسطو برمی آید سهم عمده ای درتکوین آن داشته اند البته اطلاق لفظ زیبایی شناسی به این نوشته ها خالی ازتسامح نیست اما نمی توان اثار وتاملات متفکران بشر را درمقوله زیبایی انکارکرد ودیدگاه ها ونظریه های متنوع و ژرف ایشان رانادیده گرفت دراین نوشتار سعی براین است که ازجنبه های گوناگون به بررسی این مقوله پرداخته شود برای این منظور ابتدا بارویکردی فلسفی عرفانی به تعریف و تبیین زیبایی و تلازم معرفتی آن باعشق پرداخته شده و درپی آن مکتب اصالت زیبایی موردتحلیل قرارگرفته است دیدگاه حکمت متعالیه صدرایی پیرامون نقش زیبایی درعشق افرینی مساله ای دیگر است که دراین نوشتار مورد پژوهش واقع میشود زیبایی شناسی درپرتوعقل که بیانگر موضوعیت و مرجعیت عقل درمقوله زیبایی شناسی اخلاقی و فلسفی است یکی ازموضوعات محوری بحث حاضر به حساب می آید این پژوهش درنهایت مدعی نقش زیبایی درایجادمحبت و افرینش عشق بارویکردی تجربی عرفانی شد و بااستناد به برخی آرا و نظریه ها به اثبات این ادعا پرداخته است

کلیدواژه ها:

زیبایی ، علم الجمال(زیبایی شناسی) ، اصالت زیبایی ، حکمت مطهر ، عقل ، عشق ، التذاذ