نقد و بررسی عرفان ابراهیم ابوالعافیه

اگر به آثار عرفان یهود دقت کنیم می توان به این امر پی برد که در میان تاریخ پر فراز و نشیب دین یهود، عرفان یهود به سختی توانسته تا خود را به جایگاه کنونی اش برساند. دلیل عمده این، به خاطر عدم ارایه آثار عارفان و همچنین عدم تمایل به شناخته شدن خود عارفان است. اگر چه یک سری آثاربی نام ونشان ویابااسم مستعار به دست طالبان طریقت می رسد. این آثار اکثرا توام با احتیاط و رعایت جنبه های شریعت بود و دیدگاه های خود را به صورت موجز یا به تفصیل، بدون ذکر هیچ منبعی بیان می کردند. حال در این میان، عارفانی به منصه ظهور رسیدند که به صراحت به الهام و وحی الهی تکیه کردند. ابوالعافیه از پیشروان این دسته از عارفان بود که عرفان یهود را از آن حالت خاموشی و بی نشانی بیرون آورد و بی محابا به عرفان خودش، جنبه الهی و مکاشفات خودش را نبوی اعلام کرد. از این رو در مطالعات عرفان یهود، شناخت ابراهیم ابوالعافیه و نظام عرفانی او از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. آنچه بعنوان سوالات این جستار مورد نظر است پاسخ به چند سوال است: 1- ابوالعافیه چه تاثیری برعرفان یی گزارده است 2- با توجه به ادعای کاذب وی مبنی برنبوت آیا این موضوع صرف مکاشفه است ویا وحی پنداری است

کلیدواژه ها:

کابالایی ، جذبه ، آخرت شناسی ، یهود ، رنسانس