تاثیر سبکهای رهبری بر مزیت رقابتی با توجه به نقش میانجی خلاقیت فردی و نوآوری سازمانی مطالعه موردی شرکتهای مستقر در پارک علم و فناوری دانشگاه تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر سبکهای رهبری بر مزیت رقابتی با توجه به نقش میانجی خلاقیت فردی و نوآوری سازمانی است که در آن متغیر مستقل، سبکهای رهبری و متغیر وابسته، مزیت رقابتی است. روش پژوهش ازنظر هدف کاربردی و در رده پژوهشهای توصیفی و پیمایشی است. جامعه آماری موردمطالعه شرکتهای مستقر در پارک علم وفناوری دانشگاه تهران است. تعداد جامعه پژوهش حاضر 1200 نفر بوده است که با توجه به جدول کرجسی و مورگان تعداد 291 نفر بهعنوان نمونه جهت تحلیلهای موردنیاز بررسیشده و همچنین روش نمونهگیری خوشهای بهعنوان روش نمونهگیری انتخابشده است. دادهها با استفاده از ابزار پرسشنامه جمعآوریشده است. در پژوهش حاضر برای محاسبه پایایی پرسشنامه از نرمافزار Spss و برای انجام مدلسازی معادلات ساختاری از نرمافزار Pls Warp بهره گرفتهشدهاست. نتایج پژوهش حاکی از وجود تاثیر مثبت بین دو متغیر سبک رهبری تحولی و خلاقیت فردی است. نتایج پژوهش همچنین بیانکننده وجود تاثیر مثبت بین متغیرهای رهبری معتبر با نوآوری، خلاقیت و نوآوری با مزیت رقابتی است.نتایج دیگر پژوهش وجود تاثیر منفی بین سبک رهبری تحولی با نوآوری و سبک رهبری معتبر با خلاقیت فردی را بیان میکند.

کلیدواژه ها:

رهبری تحولآفرین ، رهبری معتبر ، نوآوری سازمانی ، خلاقیت فردی ، مزیت رقابتی