دنبال کردن نقطه ماکزیمم توان کلی سیستم خورشیدی تحت سایه با الگوریتم بهبود یافته اجتماع ذرات و مبدل تمام پل

از آنجاییکه توان الکتریکی تامین شده توسط سیستمهای خورشیدی به دما و میزان تابش بستگی دارد، کنترل نقاط کار برای تولید ماکزیمم توان سیستم خورشیدی، ضروری است. هدف از این مقاله ارایه روشی جدید جهت دنبال کردن نقطه ماکزیمم توان کلی یکسیستم خورشیدی تحت شرایط سایه با استفاده از الگوریتم بهبود یافته اجتماع پرندگان و بکارگیری دو ذره جدید با مقادیر تصادفی و متفاوت از مقادیر ذرات اصلی می باشد تا در صورت پیدا شدن نقطهماکزیمم جدید، نقاط ماکزیمم قبلی را رها کند و از نقاط جدید استفاده نماید و همچنین مشخصات نقطه جدید را نیز ذخیره کند. در نتیجه با ایجاد مقادیر تصادفی، روش ازدحام ذرات گرفتار نقاط ماکزیمم محلی نخواهد شد و به سمت نقاط ماکزیمم کلی حرکتخواهد کرد. و در عین حال بدلیل امکان ذخیره سازی مشخصات نقطه ماکزیمم کلی، سرعت عمل بالا رفته و در میزان مصرف انرژی نیز صرفه جویی می گردد و همچنین سرعت همگرایی افزایش میابد.

کلیدواژه ها:

الگوریتم بهبود یافته اجتماع ذرات ، نقطه ماکزیمم توان کلی ، سلول خورشیدی