تحلیل فساد اداری و راهبردهای مبارزه با آن

فساد اداری به عنوان مجموعهای از جرایم و تخلفات اداری، با خصوصیت سوءاستفاده از اختیارات از سوی مقامات عمومی برای کسب منفعت در سالهای اخیر اهمیت خاصی پیدا نموده و گستره آثار منفی آن توجهات بسیاری را به خود جلب نموده است. فساد یک مسیله فراگیر است که میتواند همه دستگاههای اداری یک کشور را درگیر کند. تعیین راهبرد مبارزه با فساد مستلزم شناخت علل و عوامل اساسی بروز فساد در هر دستگاه و رسالتی اساسی برای مدیران است. در کلیه جوامع، طمع و فقر از عوامل موثر در ورود افراد به کارهای فسادآمیز میباشد. فساد با ضعف و انحطاط فرهنگی آشکار میشود و از سویی باعث جلوگیری از رشد و توسعه جوامع گردیده و فرصتهای تلاش مفید افراد، موسسات و سازمانها را کاهش داده و هزینه آن غیرقابل محاسبه است که میتوان گفت عوامل اقتصادی یک کشور و درجه آزادی آن، فرصتهای شکلگیری بروز فساد را در بخشهای دولتی و خصوصی نشان میدهد. هدف از این مقاله، بررسی فساد اداری و مصادیق آن و راهبردهای مبارزه با این نوع فساد در حقوق ایران میباشد. نتایج به دست آمده نشان میدهد کهبرای مبارزه با فساد اداری باید هم به بحث پیشگیری توجه داشت و هم بحث سرکوبی. بدین ترتیب که بایستی بستر لازم برای کاهش فساد اداری در جامعه فراهم شود و زمینههای ارتکاب این نوع فساد تا حد امکان از بین برود تا بتوان قبل از وقوع فساد اداری از آن جلوگیری کرد. در مرحله بعدی بعد از بروز فساد اداری، باید با وضع قوانین متناسب و کیفرهای مرتبط با مجرمان و متخلفان برخورد متناسب صورت گیرد

کلیدواژه ها:

فساد ، فساد اداری ، مبارزه با فساد