بررسی ابعاد حقوقی آیین نامه پیشگیری و مبارزه با رشوه در دستگاه های اجرایی ایران مصوب 1383

در این مقاله سعی خواهد شد به این پرسش پاسخ داده شود که نقش رشوه به عنوان رایج ترین نوع فساد در ایران چگونه در توسیع فساد قابل تحلیل است و غرض قانونگذار از تصویب آیین نامه پیشگیری و مبارزه با رشوه در دستگاه های اجرایی تا چه اندازه در تقلیل فساد با بکارگیری ادبیات حقوقی، قابل انجام بوده است از این رو، نخست ادبیات مربوط به این پرسش تشریح شده، سپس به بررسی آثار فساد ناشی از فقدان اصلاحات اقتصادی نظیر اصلاحات اقتصادی- بویژه مقرراتزدایی و آزادسازی، نوسازی نظام بودجه و مالیات و خصوصیسازی در شیوع فساد و تضعیف دموکراسی و حکمرانی خوب پرداخته شده است. درنهایت شواهدی تطبیقی در کشورهای مختلف عرضه خواهد شد. گفتنی است که یافته های این مقاله قابل اعمال در تمامی حوزه های تخصصی حقوق قابل استفاده است؛ چراکه تاکنون در باب زمینه های شناسایی شده برای رشوه قوانین مدونی وضع نشده است، از این رو، تعقیب و پیگیری موضوعات پیرامون رشوه اعم از اینکه دارای ابعاد خصوصی باشد یا صرفا در ارتباط با دستگاههای عمومی دولتی انجام گرفته باشد، قهرا از عوامل تکثر فساد و موجد تضعیف سلامت اداری است

کلیدواژه ها:

رشوه ، ایین نامه پیشگیری و مبارزه با رشوه در دستگاه های اجرایی ، بازرس ایین نامه ، سازمان مدیریت وبرنامه ریزی