بررسی چگونگی ارتقای ارتباط متقابل محیط و فرد در باغهای گیاهشناسی با بهره گیری از علوم دانش بنیان

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 411

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

KBAU01_127

تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1396

چکیده مقاله:

انسان از همان لحظهای که توانست بر طبیعت مسلط شود (به شیوهها و نمودهای مختلف و به وسیلهی ابزار، یا با ذهن خود) از طبیعت جدا شده یا خود را جدا دانسته است. این روند با توجه به فرآیند تکامل ذهنی در انسان چنین بوده است که هرچه ذهن انسان پیشرفت بیشتری مییافته، انسان خود را جداتر میدیده است. درواقع اگر واژه محیط را مترادف با دنیای طبیعی فرض کنیم اغلب فراموش می کنیم که مقدار بسیار کمی از چنین دنیایی باقی مانده و بیشتر اوقات در مکانهایی ساکن هستیم و فضاهایی را تجربهمیکنیم که حداقل عناصر طبیعی را دارد. با توجه به نیازها و چالشهایی از قبیل کاهش فضاهای سبز و تفریحی در شهرها و از بین رفتن تنوع زیستی، که در اثر افزایش شهرنشینی ایجاد شدهاند، میتوان از قابلیتهای باغهای گیاهشناسی برای پاسخ به این نیازها و چالشها بهره جست. بنابراین، هدف این مقاله تعریف نقش باغهای گیاهشناسی به منظور حفاظت و آموزش محیطزیست و مکانهایی برای تفریح، آرامش، لذت بردن از زیباییهای طبیعی و گذران زمان با خانواده، در بستر شهرهای معاصر است. جهت رسیدن به اینهدف با مطالعه ادبیات موضوعی باغهای گیاهشناسی، و یافتن راههایی جهت ارتقای رابطه متقابل انسان و محیطزیست به منظور دست یافتن به معماری همگام با طبیعت که پاسخگوی نیازهای روحی و روانی باشد پرداخته خواهد شد

کلیدواژه ها:

باغ گیاهشناسی ، محیط ، طبیعت ، ارتباط محیط و فرد

نویسندگان

مریم بشرپور

دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لارستان

وحید پرهوده

استادیار، گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لارستان