تعامل موسیقی و معماری سنتی از منظر معماری در ساخت باغ های ایرانی و معماری دانش بنیان

معماری موسیقی تجسم است. نظام هندسی مشترک معماری و موسیقی ناخودآگاه ما را به سوی پدیده ای همسان هدایت می کند، که بدنبال وجوه مشترکی در آن ها باشیم. موسیقی و معماری از هنرهای کهن محسوب می شوند. هنرها به ویژه موسیقی و معماری در طول تاریخ نقش ارزندهای در تلطیف ادراک و روحیات انسان داشتهاند. معماری ایرانی و موسیقی ایرانی به عنوان تجلی بخشهایی از هنر روح آدمی، دارای جلوههای جمالی و جلالی مشابهی در عرصه بروز و نمود میباشند. در معمار ی ایرانیبه واسطه تشابهات معنایی و محتوایی با دیگر هنرها از جمله موسیقی نمود بیشتری دارد. هنر به عنوان عاملی مهم در شکل- گیری فرهنگ یک ملت، برخاسته از روح آدمی و پیوند عمیق او با فرهنگ اوست و نمیتوان هنر یک ملت را جدای از فرهنگ یک ملت دانست. معماری ایرانی و موسیقی ایرانی، از حکمت ایرانی اسلامی نشات گرفتهاند و با تمام زندگی ایرانیان در طول تاریخ عجین بودهاند، بنابراین جزیی از هویت و فرهنگ ایرانیان میباشند. هدف پژوهش حاضر مطالعه و بررسی الگوهای متشابهدر موسیقی ایرانی و معماری ایرانی است. سلسلهمراتب، درونگرایی و محرمیت، صوت، ریتم و تکرار، تقارن، عرفان، پاساژ یا مدگری، هارمونی، تزیین از اصل های 9 گانه این پژوهش می باشند

کلیدواژه ها:

معماری ایرانی ، موسیقی ایرانی ، ، سلسله مراتب ، درونگرایی ، ریتم و تکرار