شناخت گذشته؛ ساختن دنیای آینده بررسی معماری پایدار و تکنولوژی های نوین با نگاهی تطبیقی به معماری بومی

بروز فناوریهای نوین در معماری به بی توجهی نسبت به شرایط اقلیمی در طراحی معماری منجر شده که عامل تقلیل منابع انرژی تجدید ناپذیر، آلودگی در شهرها و صدمات جبران ناپذیر سوخت های فسیلی به محیط زیست اس ت.امروزهمعماری مدرن و فرا مدرن که از ابزار تکنولوژی بهره میبرد در پایداری دچار نقصان اس ت و برای اینکه بتوان از آن به عنوان وسیله ای در زمینه ی آسایش و راحتی برای سلامتی انسان بهره برد، بایستی به اصولی از طراحی دست یابیم که بتوانند معیارهای پایداری ما را در محل زندگی مان تامین نماید. باید ماهیت تکنولوژی را بشناسیم و نسبت به آن دقیق تر برخورد کنیم. در معماری معاصر این تغییرات که با توجه به معیارهای زیست اقلیمی و پایداری پدید می آیند هر روز اهمیت بیشتری پیدا کرده و سخن از پایداری در معماری را نه تنها به پایداری فیزیکی ساختمان بلکه به پایداری و حفظ یک کلیت به هم پیوسته یعنی سیاره زمین و منابع انرژی آن می توان تعبیر کرد. معماری همساز با اقلیم همان اصولی است که در معماری سنتی ما مشاهده می شود، فقط تفاوت در مصالح داریم و میخواهیم ببینیم که با گسترش مصالح و فناوریهای ساخت در دنیای امروز چگونه می توانیم معماری همسو با توسعه پایدار داشته باشیم. امروزه از بهترین راهکارها برای صرفه جویی در مصرف انرژی طراحی اقلیمی ابنیه است.روش تحقیق در پژوهش حاضر روشی توصیفی_تحلیلی است که با رجوع به اسناد و مدارک مرتبط تهیه گردیده است. ابزار گردآوری داده ها نیزشامل مطالعات کتابخ انه ای ،کتب ، مقالات مجلات و سایت های معتبر بوده است.

کلیدواژه ها:

معماری مدرن ، تکنولوژی ، معماری پایدار ، اقلیم ، توسعه پایدار