ارایه روشی برای ارزیابی انتقال دانش از دانشگاه به صنعت (مورد کاوی در یک دانشگاه)

امروزه در عصر دانشی بسیاری از دولت ها به اهمیت نقش آموزش عالی در تولید و انتقال دانش به جامعه به عنوان بخشی از انجام فرایند کلان مدیریت دانش، پی برده اند و با ایجاد سازو کار و بسترهای لازم، می کوشند تا تحقیقات دانشگاهی را به سمت نیازهای صنعت و سازمان های تولیدی و خدماتی سوق دهند. در این راستا در این مقاله روشی با 42 شاخص برای بررسی و ارزیابی وضعیت انتقال دانش از دانشگاه به صنعت در قالب سه شاخص اصلی زیر معرفی می شود: میزان شناسایی/ آشنایی دانشگاه با نیاز تصمیم گیرندگان و تبدیل آن نیاز به موضوع پژوهش، میزان استفاده از شواهدی ( نتایج تحقیقات) تولید شده در دانشگاه در تصمیم گیری های ذینفعان، میزان به کارگیری نتایج پژوهش های دانشگاهی توسط کاربران. به کمک روش ارزیابی ارایه شده در این مقاله می توان ضمن شناخت وضع موجود با توجه به وضعیت شاخص های 42 گانه نقاط ضعف و قوت را شناخت، و در پی آن علل مرتبط با شرایط موجود را شناسایی نمود. و سپس گروه های مرتبط با این امر ( دانشگاه صنعت و یا دولت) که می توانند / باید مشکل را با توجه به وظایف و اهدافشان حل کنند، شناسایی و از طریق آنان نسبت به رفع آن اقدام کرد. در همین رابطه در انتهای مقاله از طریق انجام یک تحقیق میدانی عملکرد وضعیت انتقال دانش از یک دانشگاه توسط یک پرسشنامه 42 سوالی مورد سنجش، و نتایج بدست آمده از آن با توجه به نقش دانشگاه، صنعت و دولت مورد تحلیل اجمالی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

انتقال دانش ، دانشگاه ، تسهیل کننده های انتقال دانش ، موانع انتقال دانش ، ارتباط دانشگاه و صنعت ، مدیریت دانش