بهینه سازی انتقال حرارت در سطح پره سهموی با استفاده از الگوریتم ژنتیک

پره ه ای حرارتی سطوحی گسترده مانند پره طولی، شعاعی، و استوانه ای هستند. این پره ها برای بهبود انتقال حرارت بین یک جسم و مایع استفاده می شوند. پره را می توان در بسیاری از فرآیندهای خنک کنندگی مانند لوازم برقی، بسیاری از انواع موتور، ترانسفورماتور، صنایع شیمیایی، تهویه مطبوع، مبدل های حرارتی و صنایع مبادلات انرژی استفاده کرد. لذا مطالعه حاضر بهینه سازی انتقال حرارت پره را با استفاده از یک الگوریتم ژنتیک و در نظر گرفتن عدد ناسلت و مقاومت هیدرولیکی به عنوان تابع هدف مورد بررسی قرار میدهد. هدف پژوهش به حداکثر رساندن انتقال حرارت و به حداقل رساندن مقاومت هیدرولیک است. با توجه به این واقعیت که دو تابع هدف در مقابل یکدیگر هستند، راه حل های حاصل از الگوریتم ژنتیک برای هر یک از توابع در منحنی تعادل قرار می گیرند. هدف از این مطالعه بهینه سازی پره برای به حداکثر رساندن انتقال حرارت و به حداقل رساندن مقاومت هیدرولیک است. این تحقیق کاربردی است. روش کتابخانه ای برای جمع آوری داده ها استفاده شده است. نرم افزار MATLAB برای شبیه سازی با استفاده از الگوریتم ژنتیک به کار گرفته شده است. نتایج نشان داد که اگر مقاومت هیدرولیک به یک مقدار خاص محدود شود، استفاده از پره های مواج انتقال حرارت دستگاه را بهبود نمی بخشد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی انتقال حرارت ، پره سهموی ، الگوریتم ژنتیک